Ég get ekki annað sagt en að gagnrýni hér inni er farin að ganga út í barnaskap og oftar en ekki dónaskap! Það er ekkert að því að koma með neikvæða gagnrýni, en það má líka vanda mál sitt og vera ekki of harðorður. Fólk á öllum aldri, ólíkum uppruna, ólíku þroskastigi og ólíkrar trúar (svo eitthvað sé nefnt) sendir inn ljóð og sum ljóðanna eru ótrúlega persónuleg fyrir höfundinn. Við ættum að vanda okkur þegar við setjum fram neikvæða gagnrýni og einnig mætti vanda málfar. Gott dæmi: “Ég...
Á dauða mínum átti ég von, en ekki því, að fyrir utan mínar dyr stæði Amor sjálfur og rétti mér hjartalaga ör. Á henni hangir örlítill merki-miði merktur mér og þér og má ekki fara í þurrkarann.
Ég á mér draum, þú veist hver hann er, hann er um þig og mig. Út'frá honum var svo ljúft að sofna. Þessa nótt… draumur um regnbogann, hann birtist, svo litríkur, Þessa nótt… Bros þitt, litað umhyggju. Augu þín, full af ást. Hönd þín sem snertir mig og kossinn, sem brennir enn á vörum mínum er ég vakna.
I am at war, with, me My anger is my salvation My love is my pain I can no longer hear my screams I can no longer see my tormented face I am now without a place to call my own I live there all'alone. I am a troubled soul I am haunted by, me torturing my self from the inside. I am at war, with, me My anger is my salvation My love is my pain I can feel the cold. I can feel it take it's hold. Slowly freezing my heart while chanting it's dark art. I have sacrificed my spirit For some peace Peace...
Hvað er gleði, ef þú ert ekki hjá mér. Hvað er hamingja, nema, ég og þú, séum, “Við”. Ég þekkti ekki ást, fyrr en ég skildi að ég elskaði þig. Og hver er þessi tenging okkar á milli, nema að þú sért sálufélaginn minn… mín eina SANNA ást.
Þetta ljóð samdi ég til sonar míns… Hver mínúta er einskins virði án bros þíns. Hver mínúta er skuggi án augna þinna sem horfa til mín. Hver mínúta er svefnlaus nótt án andardráttar þíns. Án þín… Hver mínúta er aðeins klukkutími sem stendur kyrr.
Nú ligg ég í rúmminu og stari upp í loftið. Bjarminn frá lampanum skellir skuggamyndum á veggina. Glugginn er opin og ég anda að mér fersku lofti, er rótgrónar tilfinningar bæra á sér og neita að liggja í frekari dvala. Tíminn sem við eyddum samna í dag… í það að spjalla, segja ekki neitt og bara sitja hlið við hlið… hefur truflað dvalatímann. Tvö ár í dvala, og í dag, er eins og einungis mínúta hafi liðið. Í von og óvon hvísla ég út í vindinn… “Ég elska þig.”
Þú fékkst stórann hluta af mínu hjarta og hann er enn skráður í þinni eigu. Ég borga leygu fyrir afnot þess og viðhald þess fæ ég í frádrátt… Það er nýbúið að mála og taka til hlutir færðir til og það gamla fleygt út. Þó er eitt herbergi sem ég læt óhreyft, skilið eftir í minnigu um þig. Ég vinn í því að safna aurum til að kaupa þig út. Ég hef þegar náð upp í níutíu prósentin, restina vil ég ekki kaupa… Spurningin er “Ertu til í að selja?!”
Uppgjör… Ég sat róleg og spjallaði við kunningja vinkonu mína um kærastann. Svona að ég væri nú ekki viss um hvað ég væri að spá með hann. Samband okkar hefur svo sem verið notalegt og það er svo margt gott við hann. Hann og sonur minn ná svo vel saman, en mig vantar þessa tilfinningu að það sé eitthvað -passion-(ástríða) í sambandinu og að hann vilji mig og Kosssa… já löngunin í kossa… ohhh… hvað ég er farin að sakna þess… þar sem kærastinn er ekkert hrifinn af kossum… veit ekki afhverju…...
This night as the new year makes it's elegant entrance I sit on the roof top of a tall building. The glamorous night has a soothing and gentle song to it and the stars seem to shine just to the rhythm of it. I sit here, for one purpose only and the moon smiles ironically at me. the moon, high up in the forever sky. shines so full and bright the only one how knows my intention and he waves me, my last goodbye.
Þetta er ástarjátning mín hún er dubbuð upp með tilfinningasemi, já, eða rottueitri hver er munurinn!?!? jafn skaðlegt fyrir líkama og sál. Hér með játa ég ást mína á sjálfri mér, á meðan ég byrgi mér sjálfri eitur og dey hægum og löngum duaðdaga. Fórnalambið ert þú!!! Litla sálarkitra… og er í boði, leynda haturs míns.
Hjarta hennar er ótamið og lætur öllum illum látum meðan tár hennar syngja, Sorgarsöng sinn takt fast í ekkasogum hennar. Þungir droparnir þorna á húðinni saman með svörtum línum maskaranns sem breytt hefur hinni fögru grímu sem áður sat svo glöð. Kristal dropar sitja kyrrir í augunum og byrgja sýn hennar. Er hún horfir án þess að sjá á líflausan líkama nýfæddrar dóttur sinnar.
Í kvöld er myrkrið svo bjart en hugurinn svo þungur og hjartað lagði inn uppsagnarbréf hjá yfirvöldum. stutt er sá uppsagnafrestur og búið að pakka niður og ganga frá. þung er sú byrði, farangur hjartans. Töskurnar fullar af sandi, táknrænum sandkornum, uppfullar af tilfinningalegu gildi. Þungur er farangur hjartans enn… minning ein, hugans. Hjartað sagði upp þetta bjarta kvöld og yfirvöld buðu betri og betri kjör, en allt kom fyrir ekki. Og svo settist hugurinn þunglega niður vonsvikinn og...
ég er svo hamingjusöm ennnn, óhamingjusöm, línan er svo þunn og stutt á milli, en ég brosi og ég hlæ og ég læt þig trúa að ekkert sé að… við erum ólík, alls ekki eins í hugsun eða hegðun, bara ekki neitt… þú lætur mig líða vel en svo illa þetta er eins og limbó þar sem endalaust er verið að minnka bilið… mér líður SVO vel méð þér en ég er ekki ánægð stundum finnst mér þú vanrækja mig og gleyma að ég er falleg, og gleyma AÐ ég er falleg…
Ég sé hvernig veðrið þyngist og þyngist, hvernig nóttin dökknar og dökknar, á meðan himininn grætur og grætur. Þungar eru þær dimmu nætur, er hjartað ei lengur fer á fætur. Ég finn hverning hugurinn þyngist og þyngist, hvernig sálin dökknar og dökknar, á meðan hjartað grætur og grætur. Já, Þungar eru þær dimmu nætur, er hjartað ei lengur fer á fætur.
If you see me cry. Do not bother to talk to me. I am crying because of you. Each tear has a story to tell. Each tear that has dried, Upon my face. Has a place within me. These tears are cold and Filled with pain, A pain caused by you. Your words! Your smile! And your eyes! These tears died today, died along with me.
Two icecupes! As they sit there Waiting, they fade, With every second That goes by. Helplessly they merge With the content Of the environment. These two icecupes Are you and me And our love That faded away And in to the world.
When mum wasn't home He came, the dark son… Followed by the sweet shadow, dark and tall… A honorable figure with a respected smile… A perfect picture. As he pushed me up against the wall. He prayed for mercy in the lords hands. He asked for forgiveness as he tored the child within me to pieces. He is my father and the father to you all.
The moon has risen with glory, to the sky. The dark sky filled with the soothing stars, kissing the day goodbye. A night has come, ones more. Were, this time, I am no longer unhappy or sad. I hear someone say… “The night has finally stopped crying” In a low voice by my grave.
I am the soulless creature of the night. Were I will roam the shadow, with no pain, I wait and bite. I drain your blood And take your life. I will bring you To your death, But yet you will be a life. Bound together in a life Without a heartbeat. We will be the soulless creatures of the night. Were we will roam the shadows, With no shame, we will hunt and bite. Living a life with a dead heart.
The colors of the Rainbow are the people you meet, people you see, people you touch, the people you never know. As the rainbow fades you fade along with it as do the rest of us. we are only the colors you can see… but can never feel.
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
