Ég vildi óska þess að ég gæti sagst hafa fyllst ljóðrænum innblæstri af téðri “Kvöldstund” en ljóðin þín eru blússandi fín og sérstaklega Gestur 2. (Gestur 2. Hlykkjast, ýlfrandi með skaki og stunum. Með iðandi rauða tungu á þrýstnum vörum, eiturslanga í paradís.)