Þetta ljóð hefur sterka tilfinningu, ég er ánægð með það. Mér þykja tuskur himnanna yndislegar en í heildina er eins og eitthvað vanti. Kannski er tíminn eitthvað furðulegur, virkar eins og augnabliksmynd en textinn passar ekki alveg??? Æ, ég veit ekki. Þetta er allavega fyrsta ljóðið í dag sem vekur óskipta athygli mína og það hlýtur að boða gott :)