hef horft lengi - í eilífðarinnar djúp reynt að brjóta leið gegnum lífsins harða hjúp. árum saman mistekist á vegginn harða rekist hruflað mig til blóðs. … veggurinn stendur þarna enn og hæðist að þeim sem undir honum í leit að götum læðist. styrkist við hvert tár stækkar meir hvert ár veggur sem byrgir sýn. … götin á veggnum svo smá sár orðin gömul og grá í horni hver einn situr einmana og bitur enga ást að fá. … auðn undir veggnum og hinum megin skárra leiðin í gegn er fær fótum svo fárra...
Drinking sangria in the sun walking pass the hot restaurants and smoking sigarettes drunk. Seeing all sorts of people telling silly jokes by the pool and laughing outloud comfortable. Lying on the bench licking the sun watching the clouds run by and drinking sangria happy. Baaaaaaaaaaaaaaaaara ;b Gaman ad skrifa ljod hedan af Costa del Sol *mont*mont*mont* :b :
úr myrkviðum heljar nálgast hann hratt horfir yfir yfirborð heimsins svo flatt og lætur sig falla með skelli á grund. konungur þessi hefur margan manninn kvalið með ofríki miklu í hjörtum flestra dvalið sýgur gleði úr sálum - eykst með hverri stund. sviti og tár - nú veist'að hann nálgast nagir þú neglur - senn hugur þinn sálgast og þú getur ei fest hug'á skapaðan hlut. á sjónarrönd sérðu hvar skipið hans kemur sjúkur á taugum þú í hausinn þinn lemur hroðalega ljótur hann stendur þar í skut....
stór himinn og gleypandi ofurstirni blasa við mér er ég ligg í þægilegu móki á ströndinni hér á sólarströnd þegar sólin er hnigin til viðar og víman í galtómum heilanum iðar. áfengi og amfetamín vindlar og eðalvín víma og brengluð sýn tilveran er skratti fín. á borðinu hvíla diskar hlaðnir skelfisk og humar á móti mér hlæjandi eiturhressir gumar kvöldið er ungt og alkóhól um æðar rennur úr augum mér neisti og lífsþráin brennur. áfengi og amfetamín vindlar og eðalvín víma og brengluð sýn...
ég sit uppi í sófa einmana máttlaus dofinn og gramur hlusta á Pink Floyd og hennar angurværa gítarglamur þó hljóðin séu ljúf og hrollur hríslast um bakið og textar um sorgir hafa tárakirtlana vakið þá er ég fyrst með þér - sjálfum mér samur. “shine on you crazy diamond” hljómar í eyrum mér en hrollurinn eykst mjög með “wish you were here” því þegar textarnir fjalla um ástir gleði og hlýju og tilfinningar sem ávallt kvikna að nýju þá mun hugur minn æ í raun dvelja hjá þér. fyrst þegar...
úr skuggahornum herbergis skríður hún fram dauðskelfd og gráti nær í varnaðarstöðu skrímslið í stofunni sefur enn vært skrímslið sem nýtti sér sakleysið hennar. úr tárakirtlum fegurðar renna demantstár blóðrauð þau lenda á litlum mjúkum vöngum skrímslið í stofunni sefur enn vært skrímslið sem nýtti sér líkama hennar. úr fötunum fer hún og læðist í bað óhreina sálin skolar syndir á brott skrímslið í stofunni rumskar og byltist skrimslíð sem óhreinkaði æskuna hennar. úr baðherbergi heyrist...
í skuggaskiptum ljóss og myrkurs springur út eitt blóm skjótt mun hver í blindni sinni kæfa hennar hljóm því hvar sem hver mun halda sig er ætíð illska þar og hverfur góðvild úr heimi þeim sem að Atlas bar. guð er dauður og sleppir taki heimur ferst hér brátt til að fólkið lifi og vaki haldið alla sátt. heimur hvílir á vorum herðum friðinn hátt við halda verðum. -pardus- ***samið sem áróðursljóð um Ísrael og Palestínu***
lítill dropi stekkur fram af brúninni endar í hylnum og blandast fjöldanum ferðast fram svo tær og fagur en skiptir svo litlu máli. í hitanum bráðnar hann og deyr ferðast á vængjum upp til himna en hann missir senn flugið og fellur til heljar niður til jarðar á ný. lendir á auga eins reiðhjólakappa missir hann gripið á kornóttri möl þeysist á vegrið og þýtur á loft kremst undir trukki og deyr. lítill dropi sem eitt sinn í hyl einum dvaldi reyndist beittur í raun og heila fjölskyldu kvaldi. -pardus-
the white coloured cotton cloud over the mountain starts to weep the tears roll down the empty hills water comes together in the wound which grows deeper by the moment… eventually the hills come down the rest is flushed out into the sea the cloud is laughing with pleasure as the hills will never grow again… new grass will grow on the ground where once the hills protected me… -pardus- Þetta er eiginlega bein þýðing á ljóðinu “Fögur er hlíðin” sem ég samdi einu sinni. Ég sendi það inn á...
á sprautubotni sé ég eitrið í bullandi suðu malla sem tekið var úr hinum feiknastóra heróínsalla í annarlegu ástandi finn ég huldufólkið smáa kalla mér líður sem goðlegri veru - staddri á toppi Himalajafjalla hausinn minn dinglar og hringir líkt og Hallgrímskirkjubjalla en bráðum mun ég aftur niður á grundina hörðu falla. … hausinn minn er tómur líkt og uppblásin blaðra þegar ég vakna morguninn eftir í þynnku volæði og tilfinningaveseni. ég man lítið eftir kvöldinu áður og hringi út um alla...
sólin virðist kúra löt undir þykkri og grámöskvasaumuðu skýjaábreiðunni. út úr litlu rifunum má sjá geisla hennar sem hljóðlátar hrotur - og ég veit nú að hún mun seint vakna. ljósið allt í kring er framkallað úr rafmögnuðum perum - sem megna sín lítils gagnvart skammdegisins árás. vindurinn byltir sér í mókinu sínu og hreyfingar hans kalla fram lítillátan en greinilegan gust. hár okkar dansa í takt við hægan andardrátt kára og á húð okkar sest döggin sem runnu úr hvörmum andrúmsloftsins....
orðaleikur um hvern einasta þumlung af líkömum fagurra hnáta einkennir þennan heim sem kenndur er við ljóðaskrif og bókmenntir. stundum sest maður niður með ljóðabókina popp gosdrykk og undir sæng og ætlar að njóta sín allsvakalega vel hlæja og tárast en þegar fyrstu síðurnar eru fullar af hreint út sagt viðbjóðslegri væmni þá get ég ekki meir loka bókinni og byrja á næstu kvikmynd. fullkomlega ótrúlegt hvernig sum ljóðin hljóma fáránlega og viðurstyggilega ófrumleg og leiðinleg - yfirfull...
líf og dauði eru tvö fyrirbæri sem gjarnan er talað um í fjölskylduboðum námsbókum sjónvarpi útvarpi og á internetinu. enginn veit fyrir víst af hverju við fæðumst inn í þessa rugluðu fáranlegu ósanngjörnu veröld sem gleypir okkur í bernsku og hrækir okkur svo út með sársaukafullum hætti í lokin. margir hafa pælt í tilganginum fyrir sorginni eftirsjánni gleðinni greddunni og þessari sífelldu endurnýjun á nýjum jarðarbúum. enginn hefur komist að hinu rétta svari en engu að síður tel ég mig...
…þegar hjartað hamast við að spýta út úr sér blóði gerist eitthvað merkilegt bak við rifbeinarimlavirkið mitt… …hvað það er veit ég eiginlega ekki en ég finn alltaf hvernig blóðvökvinn streymir hraðar í hvert einasta skipti sem ég sé þig… …kannski er það bara tilviljun að roðinn hleypur fram í kinnar mínar - einungis líffræðileg ástæða fyrir því hvernig hnén mín kikna - röddin brenglast og augu mín geta ekki fest sig á neinn hlut nema þig… …einhver gæti túlkað það sem þriggja orða ástand...
…úr bláskugganum í horninu sé ég afmyndaða grímu sveiflast til sem furðumynd hjá fíkli í djúpri vímu gengur fram hjá mér og skyggnist út um gluggann en kiprar sig svo saman til að hverfa inn í skuggann… …í forvitni með spurn á vör ég læðist inn og leita spenntur líkt og rafmagnsstaur - á enninu svitableyta ég stend nú inni í persónu - sem reynir sig að hylja með höggum þungum reyni ég - grímuna ljótu að mylja… …högg mín dynja á sálarveggnum - hendurnar litast blóði ég fæ ekki inngöngu - af...
…þín orð eru lög sem aldrei má rjúfa annars mun ég blóðgast undir vendi þínum hrjúfa með bugað mitt bak og tárin í hvörmum ég fell í faðm þér - þínum gaddavírsörmum… …þú stjórnar heilu ríki án snefils af náð þínir þegnar aldrei öðlast - það þeir hafa þráð við grátum í skugganum og skjálfum í mók því þín sanna lögregla - hlýjuna okkar tók… …með lögum skal land byggja og með fasisma almúgann hryggja því þegar okkar þróttur er brotinn niður mun harðræði - alræði verða hér siður… …í horninu...
…efi - blóðþyrst meindýrið nagar innviði sálar með oddhvössum pensli furðuveröld mína málar þessi púki þessi nagandi stórkjafta skolli ég hata hann fyrir það sem hann mér olli… …ég veit aldrei fyrir víst framtíð mína í raun og nú finn ég fyrir óvissunnar sífellda daun allar hugsanir mínar þjóta hingað og þangað líkt og bandóður rakki sem enginn getur fangað… …óvissan truflar mig í lífi sem og starfi og metnaður dvelur og felur sig í hvarfi hvernig get ég ákveðið hvað ég vil stunda þegar...
matur hungur brjóstamjólk og sorg skapa eitt allsherjar ungbarnaorg en hvernig veit barnið hvað er á borðum þegar það kann ekki að tjá sig í orðum? blómin fögur hafa sína yndislegu angan og ljósastaurarnir búk einn svo langan í ungum hugum þeirra orðin öðlast myndir hvað þá um morð og mannanna syndir? … mamma og pabbi eru best og ráða yfir mér þau útvega allt sem er á boðstólnum hér ef þau rífast mikið og ofbeldi hrjúfu beita hvað mun það þá á tungu minni heita? pabbi ber í borðið með öskrum...
…annarlegu andlitin með sígræn tár í hvörmum brosa við mér skært og taka mér opnum örmum ég nálgast himinn hraðar og í alsælu ég svíf því núna hef ég fundið mitt raunverulega líf… …tindar allra hárra fjalla sýnast núna nær sorgir allar áður slæmar færast lengra fjær seiðingurinn kitlar mig og nuddar heila minn því fyrir einni stundu - ég sprautaði efninu inn… …lengra upp svo léttur fugl um allan heiminn sé og kyrja núna lofgörð mikla - um efnið ell ess dé ég gæti aukið skammtinn strax - og...
…þið vitið ei að það er fátt sem kemst í gegnum netið og fáir hafa þol svo gott til að brjótast gegnum hretið í fræðum öllum leiðinlegum má lesa um sálarhreysi sem líkt og ég eru mettaðar af mentuðu metnaðarleysi… stútfullur af námsleiða - bugaður af leti nenni ei að lesa neitt - fastur í þessu neti kemst ei fram og kemst ei tilbaka ég get ekki haldið áfram að vaka… …sofna með bókina undir kinn …búinn er litli metnaður minn! -pardus-
…á tjaldinu hreyfast stórar persónur og kyssast með ástúð og hlýju hvert sem ég lít má sjá bros á vörum og ánægjukurr fer um salinn… …í rómantísku rökkri ég tek um þig og horfi á þig stara á myndina örlítil brosvipra færist upp kinn þína og augngot þitt vermir sál mína… ástaratriðin á risastórum skjánum eru leikin fyrir ógnarhá laun myndin því uppfull af kjánum meðan ást mín til þín er í raun kvikmyndin klárast og viðkvæmir tárast en glaður ég fylgi þér heim þó myndin sé krúttleg og sagan...
…í sótsvartri eyðimörkinni mun ekkert gróa nú ríkir drepsótt í litlu örkinni hans nóa í brennheitu helvíti mun enn á ný snjóa og á ísköldum himnum undir hásæti guðs mun hatrið senn glóa… fögur dyggð í persónum rýkur út í geim og forljót fryggðin skekur þennan heim í skímunni dvelja allir álfar í felum og í vímunni áfram í greddu við kelum… endir alls þess góða byrjun alls þess óða nálgast enn og kemur senn… fögur yfirlitum brúðurin klæðist svörtu á kjólnum dökkrauð útsprungin hjörtu ástin...
fram undan skyggninu ég stíg fram í élið snjórinn hefur aukist til muna síðan í dag lítill fugl leggur hvítt höfuð undir stélið en ljúfsárar raddir raula angurvært jólalag… hinum megin götunnar gengur önnur sál gónir sem vanviti á bifreiðir þjóta hjá eitthvað er að og ég skynja hennar mál og undan tötrunum stingst höndin blá… fátæk fögur en feig hún gónir mig á… eitthvað við augun snart mig svo fljótt ég sá allt við hana svo sorgmætt og lúið eitthvað við minningar hennar svo ljótt en á...
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
