Úps, ég var pínu fljót á mér að senda þetta. Hér er yfirlesin útgáfa (stafsetning-atkvæði o.fl.): Kjánakvæði Segjandi eitt en meinandi annað elur sér fíflið, sjálfumglatt, lygi um eigið virði sannað Yrði ekki verr, þótt hann segði satt Skáldið hún horfir og höfuðið hristir hofmóðug dæsir með augað í pung Ekki hún vildi að æruna misstir, erkikjáninn, þótt byrðin sé þung Henni er sama hvar landið liggur, liðug og frjáls hún ávallt er Engar ölmusur ungmærin þiggur, en böndin við fíflið klippir...