En þér svöruðuð henni ranglega og með að gjöra svo hefðuð þér óvitandi getað beint ungum og saklausum spyrjandanum á veg glötunar og villu. Mannslíf eru hér í húfi.
Öfunda hann? Það er ekki eins og hann hafi dottið ofan í einhvern lukkupott, maður hefur örugglega æft sig eins og óður og fórnað ýmsu. Reyndar skiptir máli að hitta á réttu kennarana, sem gæti kannski réttlætt öfund þína :p
Ég er samt ekki á því að þetta sé fullkominn flutningur. Meiri hraði og/eða meira vægi á laglínuna t.d. í kringum 1:10 væri eitt af nokkru sem þyrfti til þess. En þá þyrfti að fæðast fullkominn píanóleikari með ansi stóra putta.
Það yrði skilgreint sem cannibalism. Cannibalism er ekki bara að eta sér til matar. Talið er að fyrsta mannátið hafi verið heilaát til að öðlast gáfur óvinar síns.
Mig minnir nú að búddismi gangi út á það að finnast allt líf jafnt. Ég held að þetta dæmi með æðsta munkinn gangi ekki alveg upp. Ættu að verða jafnreiðir við morð á ánamaðki…
Mér finnst Silmerillinn vera besta bók Tolkiens þannig að ég mæli með því að þú byrjir á honum. Í raun er Hobbitin lítil sæt saga þar sem lítið gerist í Middle-Earth historie-inu nema það að Bilbo finnur Hringinn eina. Þannig að ef þú hefur áhuga á sögu Middle-Earth ættirðu tvímælalaust að byrja á Silmerillinum.
Til gamans má geta þess að ef öllum Mozartkúlum sem nokkurntíman hafa verið framleiddar yrði raðað í beina línu (þannig að þær myndu snerta hvor aðra) næði sú lína þrisvar í kringum jörðina.
Væri ekki bara hægt að auka “armor piercing value-ið” á slatta af vopnum og þá er málunum reddað? Persónulega finnst mér D&D of mikið í þá áttina að armour geri ekki neitt (nema hann sé magical) og galdrar skipti öllu.
Ég hef tekið eftir því að allir sem flytja til nákvæmlega Noregs verða miklu fyrr, miklu verri í Íslensku. Ætli tungumálin séu ekki bara hættulega mikið skyld… svona tungumála incest dæmi.
Lögmálið er auga fyrir auga, tönn fyrir tönn. Ekki ástæða til að taka auga fyrir ástæðu til að taka auga, ástæða til að taka tönn fyrir ástæðu til að taka tönn.
Rökin fyrir því að það sé Guð til er sú að einhvernveginn hlýtur heimurinn (eða það sem skapaði heiminn) að hafa “byrjað”, til að fá endanlegt svar við þeirri spurningu hlýtur svarið (ef það er til) að vera að eitthvað hafi skapað/orsakað sjálft sig og skapað/orsakað síðan allt annað. Mitt mat er að það sem skapaði sjálft sig er eitthvað sem væri þess verðugt að kalla Guð.
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
