“Ég lít ekki á áhyggjur sem ást. Mamma er með áhyggjur þegar ég keyri t.d. því hún heldur að eitthvað eigi eftir að gerast.” -Þversögn? Líturðu semsagt ekki á áhyggjur sem ást þegar það kemur að áfengisneyslu barnsins þíns, en það er orðin umhyggja þegar akstur er annars vegar? Annars er ég bara að tala af reynslu. Ég er einstaklega ábyrg manneskja, samviskusöm. Ég hef samt skrilljón sinnum boðið uppá vandræði þegar ég er full…ég fatta það kannski ekki fyrr en ég lít til baka, en guð minn...