Fín grein. Ég sakna þessa þátta ótakmarkað :) Eitthvaðsérstakt við þá sem sker sig út úr, tónlistin svo falleg og angurvær…oft svolítið scary. Söguþráðurinn oft dularfullur og þungur á köflum…jafnvel óhugnalegur. Og síðan eru það persónurnar og almenni andinn yfir þáttunum…yndislegi. Ég man eftir því að horfa alltaf á þættina og syngja með laginu…vil benda á það að það er standa á hausnum og trýninu ekki ganga :p
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
