Einn daginn fyrir nokkrum árum þá hafði ég engann áhuga á gítar eða neitt, og ég var hjá ömmu minni og sá gítarinn hennar, tók hann upp og var eitthvað að glamra bara útaf mér leiddist. Svo plokkaði ég streninga eitthvað og út kom Nothing Else Matters. Ég bara “VÓ!!”, og hef spilað eins og brjálæðingur síðan, oft margar klukkustundir á dag.