Ég myndi rústa limbóinu, í klessu sko, ég er limbó MAÐURINN; á Fiji kalla þeir mig Hatta-tai-peoni-tai, eða “liðamótalausa sköllótta fríkið”. Ég hef limbóað oftar en ég hef fróað mér, trilljónfalt oftar en ég ef sofið hjá, ég limbóa í svefni, mér er það eðlislægt að ganga alltaf með líkaman í minnst 45 gráðum á ská, búnað teipa kústsköft fyrir allar dyr heima, limbó er lífið maður. En ég ætla samt ekki að mæta, verð upptekinn við að sitja þunglyndur heima og láta eins og mér þyki það gaman...