Tikk, takk, tikk, takk… það eina sem ég heyri er tikk, takk frá úrinu mínu. Ég er í mínum eigin heimi. Ég horfi á kennarann, píri augun aðeins til þess að ná betri athygli á hann en ég heyri ekki það sem hann er að segja, hann hreyfir varirnar en ekkert hljóð kemur frá honum. Mér leiðist. Ég lít út um gluggann og reyni að finna eitthvað þar úti til að dreifa huganum frá leiðindunum en ekkert virkar. Þegar ég lít við sé ég að kennarinn horfir á mig. Smá skömmustutilfinning fer um mig því það...
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
