Í margar dimmar nætur Þú vekur mig af svefni Með sálarangist þinni. Þótt langt í burtu sé. Það sker í hjartarætur Að hlusta grátinn á. Brostnar vonir, eftir lætur Auðn í sálu ,horfna von Eins og búkur með enga fætur Eða verða af með son. Ég veit þú grætur ,vina mín Langar hljóðar nætur Bilað sjálfið, bæta verður tálsýnum og brostnum vonum mistökin öll sem urðu til, í gleymskunnar djúp, allt það hverfur horfirðu fram á við. Hertu upp hugann, vinkona Finndu þér,sterkan vonarstreng Sem bundinn...