Myrkrið tekur völdin niðdimm vetrarkvöldin. Beittur málmur - stingur - sár (fellir tvö, þrjú sorgartár). Flekka snjóbreiðu í skjóli trjáa rauðir dropar í tunglskini gljáa. Eins og sérhver stjarna kulnar verslast blómið upp og fölnar. Tónverkið á enda, allt þagnar og örvæntingin friði fagnar. Mér finnst það betra svona, en þér? Minna er alltaf meira. Þetta er magnað ljóð, lýsir tilfinningum mínum núna.
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
