Já, það er frekar pirrandi. Einmitt ein af ástæðunum fyrir því að ég fíla gamla stöffið betur, þega lögin tóku sinn tíma til að byggja upp almennilega spennu sem skilaði sér svo alltaf með áhrifaríkari lokaköflum. Lögin á þessum disk eru öll 2-3 mínútur, frekar slappt.
Stealing Sociecety er fínt, fyrir utan þetta breakdown. Gleymdi að gefa því einkun þarna, hefði líklegast fengið eitthvað í kringum 7/10. En að einhver skuli fíla Lonely Day kemur mér gjörsamlega í opna skjöldu. Lagið er hneyksli…
Ég fíla Serj mun betur sem frontman. Hann sá alltaf um alla textasmíð, söng og samdi einhver lög á gömlu plötunum og mér fannst þær takast mun betur upp en síðustu tvær.
Þegar flytjandinn er með píku og/eða hljómar eins og hann/hún sé með píku. Ergo; Britney = píkupopp, Coldplay = píkupopp en t.d. Pinback og Jamiroqui eru popp.
Dance of Death var reyndar mjög góður, gott ef ekki bara sá besti síðan Number of the Beast (játa reyndar að hafa ekki nennt að hlusta á þetta allt). Diskarnir á undan því voru reyndar margir drasl.
Nevolution (kannski of þekktir, veit ekkert hvað þú hefur í hyggju). Innvortis eru ekki beint ungir, en íslenskir og góðir eru þeir. Kannski að Pan eða Telepathetics væri eitthvað í áttina. http://www.myspace.com/telepathetics
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
