Tegund af skák þar sem manngangurinn er öðruvísi og hver taflmaður drepur á sérstakan hátt. http://www.chessvariants.org/other.dir/ultimapieces.html#long
Hva? Aldrei hlustað á Sibelius? En jú, ég get alveg skilið þetta. Píanókonsertar eru nú einu sinni í hópi uppáhaldsverka minna. Liszt, Bartók, Brahms og Liszt er fjandi góðir í þeim efnum. Svo finnst mér sembalkonsert Bachs í d-moll bara eitt það allra besta frá kallinum.
Nei, hann var víst bara kaldlyndur og leiðinlegur. Bætt við 10. ágúst 2007 - 20:01 En jú, að vera friðarsinni á þessum tíma hefur varla jukið vinsældir hans.
Þegar öllu er á botnin hvolft þá eru þetta ríki sem byrjuðu öll með byltingu kommúnista og mér skylst að í Rússlandi hafi hugsjónahitinn verið ansi mikill í byrjun. Þegar fólk vitnar í þessi lönd er það að tala um hvernig kommúnismi virkar í “aksjón”.
Nei, í raun var öllum sama um þennan Franz, hann var mjög óvinsæll og alls ekki valdamikill. Hann virkaði meira eins og afsökun fyrir styrjöldinni. Bætt við 9. ágúst 2007 - 12:57 Þannig kom þetta allavega fyrir í bókinni Veröld sem var eptir Zweig
Hvað er það ekki? Til dæmis tölur. Í raun er hálf hola stytting á “hálf breidd, dýpt eða lengd holunnar”, þegar við segjum hálf manneskja sjáum við hins vegar frekar fyrir okkur manneskju sem hefur verið skorin í tvennt! Í raun helminguð manneskja.
„Náin kynni“ eftir Kureishi - 5 af 5 Stutt, hnitmiðuð og mjög góð skáldsaga um samskipti kynjana. Titillinn hljómar eins og á einhverri vemmilegri ástarsögu, en í raun er þessi bók allt það sem vemmilegar ástarsögur eru ekki.
Þarf maður að hafa einhvern sterkan grunn í menningarsögu Rússlands til að fá einhvern botn í Dostojevski? Fékk allavega að heyra það þegar ég ætlaði að lesa Tolstoy og hef reyndar fundið hvað Halldór Laxnes er miklu skemmtilegri þegar maður sér allar tilvitnanirnar.
Ætli ég verði ekki að segja „Heimsljós“ eftir Laxnesið. Í hæla þeirra bókar bíta „Náin kynni“ e. Kureishi og „Sunnan við mærin, vestur af sól“ e. Murakami.
Júbb, ég held það. Hins vegar finnst mér persónulega að sálfræðilegar hugsanatilraunir eigi ekki heima á heimspekiáhugamálinu, þótt þær, eins og flest annað, komi henni við.
Þó ég hafi ekki mikið álit á Tarantino er mín persónulega reynsla að þegar fólk notar lýsingarorðið langdregið í að lýsa “lélegum” myndum veit það yfirleitt ekkert um hvað það er að tala og myndin hefur einfaldlega flogið yfir þess (lágt staðsetta) haus.
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..