ég kannast soldið við þetta sem þú ert að tala um LadyJ þegar maður horfir til baka og finnst maður ekki hafa verið ástfangin í alvuru, bara hrifinn, en á sínum tíma fannst maður vera ástfanginn, þetta er rosalega skrítið, en ég held að þegar maður er ástfanginn í alvuru þá veit maður það og finnur að sama þó maður hætti að vera með aðilanum og hætti jafnvel að elska hann (fall out of love) þá er alltaf smá eftir af þessari tilfinningu, nokkur fiðrildi í maganum, þó hann fari jafnvel...