Stendur yfir dauðvona manni í glettni, og veist að hann heldur að þú sért Valkyrjan sem á að koma að sækja hann og leyfir honum að halda í vonina, og engjast um á meðan dauðinn tekur völdin, Þú ert ill, ill, ill.. Að lokum gengur þú í burtu og hann áttar sig í sínum seinasta andadrætti að hann lét blekkjast og deyr að lokum í angist sinni og þú ert farin. Viðbjóðslegt. Gott ljóð samt. ;) OG Nota Bene, þetta er hvernig ég sé þetta fyrir mér, ætla ekki að þröngva neinu upp á neinn. Deeq.