Litlasystir mín fæddist í gær, og eftir að hafa horft á fæðinguna vallt þetta ljóð út úr mér næstum í einni runu, en þó lagaði ég það aðeins um kvöldið: Sjá þig svona Sjá mig svona Starandi af undrun báðar Hvað gat ég sagt með þig í fanginu grátinn í hálsinum og óvissu í huga? Sjá þig koma í heiminn og ég hataði þá sem hlakkaði til Þú; alsaklaus og gast ekkert sagt Mikið vildi ég að þú gætir skammað mig