“Menn, konur og börn í valnum limlest, svívirt og saurguð afskræmd, fólk kúgað og niðurlægt svipt ástvinum, lifandi í örbirgð tortíming, fólk lepjandi dauðann úr skel hver dagur skelfing, fólk í angist fólk á flótta fólk sem er búið að ræna fortíð sinni nútíðin er martöð framtíðin óvissa fólk sem veröldin hefur gleymt fólk sem veröldinni stendur á sama um Allt þetta nístir mig” segi ég þar sem við skeggræðum á Mokka “Piff, tilfinningarök” segir þú sýpur dreggjarnar úr kaffibollanum og...