Í skúmaskoti huga þíns hvílir lifandi minningin um mig skríðandi, kroppandi, borðandi kornin í sálarakri þínum grænt grasið, heiður himinninn, lognið liggur í loftinu. Í herbergi litlu í dökku þorpi, hvílir deyjandi sálin mín liggjandi, þurfandi, borðandi kornin úr sálarösku minni tómt rúmið, þögult sjónvarpið, depurðin liggur í loftinu. Í framtíð minni í einmanaleika, hvílir minning sár um þig nagandi, særandi, drekkandi gleðina úr sálartetri mínu dökk framtíð, daprir dagar, þú liggur ekki...