Þúsund metra upp og heil eilífð fyrir neðan. Gabríel í turninum. Þúsund ár og þúsund ár. Varirnar þurrar. Hann lítur til vesturs, blóðrautt ljósið sökkvandi bak við sjóndeildarhringinn, flatur bjarminn lýsir upp endalausan hafsjó af byggingum, háhýsum sem teygja sig langt upp fyrir skýin, ljósið blindandi í glerinu. Hann er hreifingarlaus. Skuggi sem vofir yfir borginni, skapaður úr ljósi. Síðasti stríðsmaðurinn. Sverðið hangir samt við síðuna óhreift. Hornið í hönd. Þúsund ár og þúsund ár....