Þetta er fyrsta ljóðið mitt á Huga og kemur það í tvem eða þrem pörtum. ath. ljóðið er sannsögulegt, ég hef einungis breitt nöfnum Gaman þykir vorri þjóð það að þamba öl. Um það skrifa ég þetta ljóð af einni slíkri skemmtun. Um helgar mikið drukkið er unglingar og eldri. Oft þá mikið illa fer og barsníðar berast með bresti Saga ein frá Grindavík fyrir utan Festi. Þar nýbýi var í stórri flík með félaga sínum og frænda Fólk þetta virtist ekki skilja orð sín né annara. Hann sagðist ætla sig að...

Föstudagskvöld þetta byrjaði náttúrulega á áfengisdrykkju því maður þurfti svo rækilega að detta í það til að skemmta sér á þessari árshátíð NFS(nemendafélag fjöbrautarskóla suðurnesja). Svo settist maður upp í bíl og hélt til kefalvíkur (bý í Grindavík bæ ðe vei) þambandi bjór alla leiðina auðvitað, hvað gat maður annað gert? ekki mátti þamba hann á ballinu sjálfu né máti maður skreppa út til þess heldur. Svo kom maður inn í stapan (þó ekki jafn fullur og ég vonaðist því húsið lokaði...

Það veit hvert heilvita mannsbarn að íslenska landliðið á ekki sjö dagana sæla þessa stundina. Það er auðsjánlegt því af síðustu þrettán leikjum hafa einungis tveir unnist þar af 7 endað með tapi. Þá kemur upp sú spurning hverjum þetta er að kenna og hvar er hægt að gera betur? Og augljóst að ef ekkert verður að gert mun hellsta marmið okkar, að komast á HM eða EM, alldrei verða að veruleika