Stórvaxinn, íslenskur skógur. Sterkvaxnar eru hanns lóur. Hefur látt, felur fátt. Fallegur, lifandi, engum hann bregst. Svo hratt, svo hátt, svo hárfínt á land vort hann festist og legst. Skógurinn skimar hér yfir. Á skerinu vex hann og lifir. Yfir hraun, yfir fjöll Allir hann sælum og velkomnum taka. Yfir lönd og höf öll, uns eilífð vors tímabils hættir að vaka. Öll tréin í árþúsund lifa, á meðan, öllu þau bifa. Þótt styrmi, þótt keldi. Þótt yfir þau skyggi og yfir þau rigni jafnt ísi,...