Að lita á laufblöð,morgunblöð gefur sálinni séns á að ferðast á þá staði sem aðeins blaðlís,ríkt fólk kemst á. Þarna inni,kemst það út? Molnar í geisla? Þá fyrst,aðeins þá hverfur sársaukinn. En það var vonin áður,nú ábyrgðin en samt fokkin örvænting,Tjörnin. Sé mig skera,bíta kinn af helvítis smáborgurunum því ég veit að handan útrás er alsæla,drotnun. Fann glasið brotna á kinninni samt þagnaði hann ekki,tvö högg á ská Ahhh,ekki nóg,tók upp stólinn og reif hársvörðinn. Þeir reyna að ljúga...