Ný skrifbók. Draumur að eiga nýja skrifbók fyrir hugsanir sýnar. Ef ekki væri fyrir þessa stíla bók myndu þær velkjast um í tjörn hugans eins og silungar. Penninn er veiðistöng og orðin eru aflinn sem ég dreg að landi. Og ef hann er verkaður rétt verð ég kannské lesinn af einhverjum merkilegum. Kannské gára ég einhvers tjörn. En hugsanir eru einskisvirði ef þær hafa ekki umboðsmann á bakvið sig. Ef þær hafa ekki einhvern til að kreista andan úr orðonum og markaðsvæða þau. Bílar eru hugsanir...

Lausn á fátæktar vandanum! Og siðferðis fyrirlestur til stjórnvalda. Fátækt er að verða stórt vanda mál í hinu Íslenska þjóðfélagi. Ég hef gefið mér smá tíma til að hugsa um þann vanda. Þar sem ég er á örorku bótum hef ég tíma. Og ég ætti að vita hvað ég er að segja því ég hef beina reinslu af vandanum. Einnig er ég sonur einstærar móður. Ég legg ekki svo mikla vinnu í þessar skriftir því það að vera á þessum sultarbótum dregur svolítið orkuna frá manni. Gott væri að til væru stirkir fyrir...

Ég þoli ekki ástarljóð eða rómantískt væl. Það þarf ekki að þíða það að ég hafi aldrei samið einhverja vellu eins og þessa: Ástin mín ég vildi að við værum saman hér undir sólinni. Þessari björtu sól sem virðis skína okkar vegna og hafa skapað sumarið, sem virðist aðeins hafa komið til að gleðja okkur. Ég vil við værum tvö. Já, bara þú og ég. Og veröldin væri okkar leikfang. Svona lagað þoli ég ekki því þetta er ekki harður sannleikurinn. Sannleikurinn er sá að morð eru framin, stúlkum er...

Þetta er sumarið '93 Sumarið er við unglingarnir héngum niðrá torgi með hanakamba drekkandi menntolspritt sem við keyptum í gamla Reykjarvíkur apoteki sem var þar niður frá Þetta sumar var lífið ekki raunverulegt og við hámuðum í okkur artan og aðrar kúlur eins og okkur væri borgað fyrir það veruleikin varð að skrítnum draumi og af svefni okkar við vildum ekki vakna Þetta sumar horfðum við á riddara götunnar líða hjá eins og hermenn eftir orustu þetta sumar þráðum við að verða eins og þeir...

AA Drekka á barnum verða fullur heim að sofa vakna þunnur Panta Pítzu og skuldirnar hlaðast upp. Börnin gráta þei er gefið nammi Börnin óþekk þau skömmuð hart, jafnvel sleiinn. Við matarborðið Engin fær að tala út fram í allir grípa kjæfa, missa marks á umræðuni snúa útur, ásaka. Fara í meðferð kvarta kveina fá sindar aflausn hjá meðferðarfulltrúa standa stoltur í pontu segjandi sanleikan. Ljúa, svíkja, detta í það slá börnin. Barn í skóla grætur í frímínótum…

Leitin að lífinu Hvar er lífið sem ég taldi að væri selt í stórmarkaðnum innanum pakkasúpur og kex? Já, hvar er það líf, þetta staðlaða líf? Ég finn það hvergi. Ég leita búð úr búð frá kaupmanni til kaupmanns í Smára og Kringlu er jafnvel með stjörnukíki til að leita. Er það að finna hér í sólkerfinu þetta líf sem ég leita að? Hafa vísindamenn uppgötvað það og stílfært til fjöldaframleiðslu? Dauðann finn ég og er þó ekki að leita. Hann er í síkarettunni og ljósum prýddum skemmtistöðum. Hann...

Hvar er lífið sem ég taldi að væri selt í stórmarkaðinum Innum pakkasúpur og kex? Já, hvar er það líf, þetta staðlaða líf. Ég finn það hvergi. Ég leita búð úr búð frá kaupmanni til kaupmanns í smára og kringlu er jafnvel með stjörnukíki til að leita er það að finna hér í sólkerfinu þetta líf sem ég leita af? Hafa vísindamenn uppgvötað það og stílfært til fjöldaframleiðslu? Dauðan finn ég og er þó ekki að leita. Hann er í síkarettuni og ljósum príddum skemtistöðum. Hann er sveittur á...

Strætin tóm og litlir sviftivindar þjóta. Ég er ekki þar, það er engin þar. Ég er í vindinum…. fastur í hinu eilífa upphafi sem engan endi hefur.. Fastur á eilífum byrjunarreit.. Mín ferð hefst og endar, hefst og endar, án þess að ég taki spor….

Drekka á barnum verða fullur heim að sofa vakna þunnur Panta Pítzu og skuldirnar hlaðast upp. Börnin gráta gefum þeim nammi Börnin óþekk skömmum þau hart jafnvel berjum þau. Við matarborðið Engin fær að tala út fram í allir grípa kjæfa, missa marks á umræðuni snúa útur kjæfa, ásaka. Börnin þroskast illa hverjum er um að kenna? Samfelagið sjúkt…

Ég hef ekkert að sanna og ég geng um óáreittur er í friði fyrir sjálfum mér. Ég hætti að skipta mér af. Ég sætti mig við blokkina og allt hið innantóma. Ég þarf ekki að segja neitt en það er of lítið. Ég er of stór og ég verð að þvaðra. Skrifstofumenn og Glæpamenn lítil munur á hugum, enginn munur á eðli hugsana. Ég röfla og þvaðra að virðist útí eitt, ég sem stal lífinu og komst í skuld við dauðan……….

Hvernig á maður að byrja sögu? Ég var glataður maður eitt sinn, peisulaus í frosti um miðjan vetur einn á götuni. Ég bjó í kofaskrípli niður í Danjelsslippi og í hálf rifnu lofti í JL húsinu vestur í bæ. Ég gékk um teljandi mig vera næsta forsetisráðherra lands vors. Og ég æddi einusinni inn í banka hrópandi og hélt því fram að það væri verið að ræna þjóðina. Ég sagði að einkavæðinginn græfi undan ríkinu og skildi það á endanum eftir valdlaust og marklaust. Það er verið að ræna okkur hélt ég...