Ég er ykkur ekki sammála því miður í þessu, vegna þess að ég er ekki aðeins að gera þetta mín vegna, heldur hans vegna líka. Ég vill ekki verða einhver helgarímynd í hans huga… og vera pabbinn sem kemur alltaf með fínar og dýrar gjafir í heimsókn. Ég elska hann… og ég veit að hann elskar mig líka og ég vill að það verði megindrifkrafturinn í okkar sambandi. Mér finnst bara ósanngjarnt að ég meigi ekki sjá hann eins oft ég vill… þetta er sameiginlegt forræði, og það er ekkert að raska hans...