Þegar ég byrjaði að lesa Potter fyrir einhverjum árum þá var alltaf eitthvað að bögga mann, einhverjar spurningar og eitthvað sem manni langaði að vita. Ég skrifaði eitthvað úr fyrstu bókunum sem mig langaði að fá svör við. Ég man ekkert núna nema eitt og það var að í fyrstu bókinni þá fer Harry og bekkurinn hans og bekkurinn hans Malfoy's í tíma hjá henni Madam Hooch. Þetta var kennslutími og tuttugu kústar voru handa krökkunum. Það sem ég skil ekki er af hverju aldrei er minnst á þetta...

Mig langaði svona að athuga aðeins á hvaða línu fólk er og vita hvað ykkur finnst góður kveðskaður og hvað ekki. Þið megið endilega tilgreina ykkar uppáhaldshöfund og einhvern sem er ekki í miklu uppáhaldi hjá ykkur og jafnframt eitt besta/fallegast/flottasta eða best gerða ljóð sem þið hafið lesið, þið bara ráðið því. Minn eiginlegi uppáhaldshöfundur hefur lengi verið Tómas Guðmundsson og einn sem ég hef aldrei kunnað að meta og jafnvel að hann hafi farið í pirrurnar á mér er Andri Snær...

Þetta er smá saga sem ég skrifaði í gamni mínu. Veit ekki hvers vegna um þetta efni, bara svona af hverju ekki? :D Vona að einvherjum líki eða finnist lesningin ekki leiðinleg. It was after class that he asked me to come back to the classroom and talk to him, everyone else were having lunch, so when I went with him nobody noticed, I asked him if I’d done anything wrong, he just smiled and turned his back on me and opened the door to the classroom, I went in and he came in after me, the door...

Jæja, sú er skoðun mín að við Íslendingar eigum yfir mörgum og miklum fjársjóðum að gæta. Þar á með Íslendingasögunum okkar og fornsögum, sem allt of lítið er farið með á milli manni. Ein af mínum uppáhalds er einmitt Bósasaga og setti ég hana hér inná í þeimj tilgangi að vekja athygli á þessari ritsnilld. Vonandi er þetta einhvað sem ykkur líkar. Bósa Saga og Herrauðs [Þessi saga hefzt eigi af lokleysu þeirri, er kátir menn skrökva sér til skemtanar ok gamans með ófróðligum setningum, heldr...