Ég átti yndislegan vin sem ég á því miður ekki lengur og sagan segir jú margt en alls ekki allt eða það sama, það yrði heldur aldrei hægt held ég. Hef ekki mörgum sagt frá nema hér, datt í hug að það gæti verið eitthvað betra að segja frá einhverju yndislegu sem maður á í skrifformni, þótt sorglegt sé. En mér finnst einmitt sjálfri svo gaman að lesa eitthvað innilegt :) En ég vil þakka ykkur kærlega fyrir, ykkur sem svöruðuð og gáfuð álit ykkar. Það er yndislegt að heyra að þið hafið fundið...