Fór einmitt líka til læknis útaf þessu og hann sagði mér bara “að taka því rólega”, ég var búin að vera heima að gera ekki neitt, hreinlega bara lasin. Hvernig getur maður tekið því meira rólega? Eins og sumir læknar nenna ekki að spá í fólki og segja bara eitthvað. Frekar súrt :l