mér finnst ást, en ég er heldur ekki þannig að ég þurfi að eyða öllum mínum tíma með honum, ég sakna hans oft en það gerir ekkert útaf við mig, ég hangi með vinum mínum þegar mig langar og hann með sínum, ég er ekkert háð þó ég sé ástfangin en ég nýt bara tímans sem við erum saman og hugsa auðvitað mikið um hann en ég er vön að þurfa að vera uppí 2 vikur frá honum sem kom í veg fyrir að ég yrði of háð en ég elska hann ekkert minna fyrir það. Hrifning er líka góð.. en ég myndi kjósa ástina,...