Æska Lífið byrjaði á rólegu nótunum. en svo hófst, barnæskan, eldist hratt, oft var glatt en breittist hratt og varð bratt harðan barðist við skólan, standa sig! ekkert gekk og hann barði mig.. daginn í dag geng ég um einsog ekkert sé en innst inni veit ég, að ég er sem brotið tré. tilfinningar hrúgast upp, brotnar og brenndar minningar breitast í öfundsýki og hatur.. Fíkn ég stunda til að eyða hugsunum, hatrið hverfur á braut deyjandi himins gleymi öllu, hverjir vinir manns eru, ekki er...