Ef thu aetlar ad fara ut i rokfraedi tha thurfti aldrei ad afsanna tilvist hans, thar sem sonnunarbyrdin liggur ekki thar. Thu gerir ekki rad fyrir tilvist bleika einhyrningsinsheldur og ferd svo ad afsanna hann, eda hvada imyndada fyrirbaeri sem er thannig sett fram ad thad er oafsannanlegt. Hann var aldrei til thvi tilvist hans var ekki sonnud til ad byrja med, thess vegna er talad um ad trua en ekki vita, sem mér finnst nokkud skondid thegar truadir segjast trua a gud og a sama tima vita...