Hugi.is - Notendur

Ástarblóm (1 álit)

í Ljóð fyrir 22 árum, 8 mánuðum

Glitrandi ískristallar mynda hreiður kalt óþekkt og ílla hirt fræ byrjar að spíra allt mitt erfiði til þín launað þúsundfallt sigrast á þreytu og svefni meðan augun píra ástarblóm mitt springur út í óteljandi litum skínandi björt ásýndin fyrir öll augu að sjá seiðandi lyktin tileinkuð þínum fögru vitum öll afskorin blóm deyja en þú mátt mig fá

Fjarvera (3 álit)

í Ljóð fyrir 22 árum, 8 mánuðum

Óttaslegin nóttin geymir ásjónu þína stílhörð fötin skýla útlínum mjúkum fjarvera okkar verður sárleg þrautarpína andi okkar opnast er við einveruna ljúkum þú glóir af lífsorku sem mannfólki skortir snerting þín ristir neista í blautu báli einsemdin skilin eftir og þögnin gortir sálirnar tengjast meðan hjörtun tala sínu máli

Ómenguð ást (5 álit)

í Ljóð fyrir 22 árum, 8 mánuðum

Ófeimið fasið svo frjálst og fagurt faðmar mig til sín inn í tilveru bjarta augnlitið kynnir sig svo saklaust og magurt brennir sig djúpt inn í mitt óreynda hjarta með smásjá gandskoðar mig til að finna galla ómetvituð þráir að finna lasta eða á mig klína eru prófin fyrirfram ætluð fyrir mig að falla? tenging okkar borar sig hægt inn í sálu þína skrúfa nú á ástartungu hljóðdeifi kaldan til að vekja ekki fóstrið sem viðhvæmt sefur hugur þinn flakkar með riddarann óvaldan endar á þeim sem...

Fullkominn heimur (2 álit)

í Ljóð fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Gervifólkið í kring býr til gleðilegt bros batterís hláturinn kviknar hressilega vélrænn litað hárið flaksar fersklega í sjávargolunni silicon brjóstin gefa barninu G-mjólk á spena ilmefni afdala verksmiðju pína kynhvöt tryllta gervifrjóvganir æxla næstu kynslóð manna getnaðarvarnir gera athöfnina að íþróttagrein gúmmídrjólar og egg kæta kynsvelltan landann uppblásnar eiginkonurnar prjóna nælonsokka á kvöldin fullkomin plastbörnin verða vinsæl og vinamörg skemmtistaðir verða of háværir fyrir...

Brynklæddi riddarinn (2 álit)

í Ljóð fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Hjarta mitt er að reyna að blæða út droparnir drjúpa út í spegilslétt hafið sjávarseltu hjartanu er gætilega lyft upp látið til þerris í lykillausri hvelfingu fær aldrei aftur að líta dagsins ljós reyni að stálherða sálina og brynja hjartað finna ekki lengur til samkenndar þeirra sjúku smjatta frekjulega horfandi á hungurdauða barna ástbrynjaður riddari ríðandi um á hesti úr plasti saklaust augnarráð þitt bræðir þetta allt burt og hjartanu heldur áfram að blæða

Vonarfljótið (1 álit)

í Ljóð fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Brosandi fölsk með gyllta tungu syngur himneska tóna sem hreinlega óma með ískallt fasið kallar mig gúngu líf mitt endar í sínum dýrðar ljóma kröfurnar aukast og svefninn hverfur streitan magnast og magasárið sverfur klapp á kollinn og sjálfsmyndin öskrar hreyfingin stöðvast og búknum blöskrar eftir sorgarinnar fljóti stíg uppí bátinn barnið horfir óttaslegið framan í mig augu mín úrskurða þennan líkama látinn heldur kanski að ég vilji ættleiða sig

Hafgyðjan (1 álit)

í Ljóð fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Vatnsgáran speglar andlitsins línum varpar glitrandi geisla með augum þínum hulunni sveipað af mínu alsbera hjarta slær blint með þrjóskri vonarglætu bjarta mönnum hefur verið fórnað af minni sökum notið hinnsta koss ástvinar með vörum rökum nafnið sem kennt er við hafsjóinn kalda geymir sumarsins yl fyrir fáa útvalda

Eldspúandi drekinn (4 álit)

í Ljóð fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Eldrautt hárið flaksar svo frítt fölnandi voninni er sífellt strítt glóandi ástin þerrar gömul tár líknar veiku hjarta og græðir sár fólkið hræðist hinn eldspúandi dreka skortur er á riddurum til að hana fleka ég stíg á hest og ríð vopnlaus óhræddur þakka lífinu fyrir á fá að vera fæddur drekanum bregður í brún við ásjónu mína átti von á herjum manna til sárlega pína við undur djúpan koss breytist í fagran svan leiðumst útí nóttina því fortíðina enginn man

Vinarkveðja (3 álit)

í Ljóð fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Minn dýrasti vinur um aldir og ævi þitt hjarta ég reyndi sífellt að vinna kreisti verðlaus orð úr síbrotnu hjarta þér leist ekkert á umbúðirnar slepptir því að opna pakkann sýndi þér hlýju þegar þér var kallt hlustaði þolinmóður á þinn málglaða hug gleymdi lífsins sorgum í náveru þinni setti þína hamingju ætíð framar minni felldi aldrei tár í nærveru þinni þínir kámugu puttar handléku hjarta mitt en sum óhreinindi hverfa víst aldrei

Sorgmæddi trúðurinn (6 álit)

í Ljóð fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Sorgmæddi trúðurinn gengur inn sviðið reitir af sér brandara og skemmtir fólkið gleymir áhyggjum sínum og eymd grætur af gleði með tárum úr skíragulli eitt sæti fyrir miðju tekið frá hverja stórsýninguna á fætur annari hann starir á autt sætið með brostið hjarta veit að miskunarlausir fuglar sorgarinnar myndu hætta sinni hreiðurgerð og fljúga á braut ef veran aðeins kæmi eitt guðdómlegt augnarblik myndi hún hefja sálu hans upp til himna fylla lífsins anda af dýrmætu súrefni móta hið fyrsta...

Innri sátt (2 álit)

í Ljóð fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Auðvelt reynist að sjálf-ljúga sig ódýrum blekkingum um glópagullið sem glittir við enda regnbogans svo gremjulega nálægt að við getum næstum snert það sumir halda í lófa sér alla ævi tíma ekki að gægjast af hræðslu við ískaldan raunveruleikann sem snjóar á okkur öll og síðan bráðnar hamingjan finnst ekki í fjölgun mannkyns né í sálarfélaga sem má faðma á kvöldin heldur birtist fyrst í innri sátt við sjálfan sig þegar enginn sér finna ekki til þarfar til að upphefja sig á kostnað hinna...

Ástar afvötnun (2 álit)

í Ljóð fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Harmþrunginn af heimatilbúinni sorg leita leiða til að hug þinn gleðja trúlaus á menn og guði þarf ekki að matast né drekka sólarupprásin má taka sér frí á morgun ég er titrandi dópisti sem þarf minn skammt feimið bros þitt nægir út mánuðinn saklaus snertingin árið á enda þú öll um þessa ævi og næstu það þýðir víst lítið að væla ég neyðist til að ást mína bæla

Fagurt skinn (2 álit)

í Ljóð fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Gamall maður sér skýrleikan naktan dýrkun á fegurð andlitsins felur sig djúpt í grunnri vitundinni lánaðuð frá pabba flokkum sálir eftir pökkuðum umbúðum sem tilviljun ein ræður handbragðinu sumar glóandi gjafir eru aldrei opnaðar lítum á lífsförunaut sem þjóðfélagsstöðu sem má ekki vera fyrir neðan okkur sjálf viljum vera öfunduð af vinum og systkinum sanna fyrir foreldrum að þú ræður ríkjum á fjarlægri vetrarbraut sem nú kallast heimili í sambýli við geimveru sem enginn skilur lyftu þinni...

Sandkassa rómantík (3 álit)

í Ljóð fyrir 22 árum, 9 mánuðum

Stingandi flugbeitt orðin eru farin að mynda blæðandi sár farsíminn er minn hataðasti hlutur dreymir um að maska hann í mola mín fegurstu orð eru gullfalleg í dag en asnaleg desperation á morgun ef náungi væri yrði hún pottþétt lamin en hver gæti meitt svo dýrlega veru gef hjarta mitt á diski og rauðvín með með munfylli þú pantar sálina í desert það þykir víst cool að þekkja eldri unga menn á uppleið sem eiga allt ég er brothætt stytta á ystu nöf sé engan standa hjá með límtúpu ég er dótið...