Vá, pirrandi foreldrar. Ef ég væri í þínum sporum myndi ég sko pottþétt EKKI láta ferma mig. Eða ef þau hætta ekki, fara í athöfnina og segja NEI þegar presturinn spyr þig hvort þú játir trú, blabla o.s.frv. Ég held allavega að það sé eitthvað svoleiðis sem maður þarf að gera.