Þegar einhver af þessum feministabeljum segir eitt orð um hommaklám, þar sem eru engar konur og hlýtur því að vera þar misnotkun á karlmönnum, á sömu nótum og þær tala um sitt dýrmæta “venjulega” klám, þá skal ég trúa því að það sé kannski mögulega fullgerð hugsun í gangi í þeirra litla haus. En þangað til þær geta sýnt fram á annað, þá lít ég svo á, og ég held að það sé rétt, að þetta séu litlar konur með litlar sálir sem vita ekki hvernig heimurinn virkar í alvörunni. Við ættum í rauninni...