Það var um jól, kom morðingi með tól, nei, ekki sylgju og ól og ekki neitt dól. Hann kom um kalda nótt, og mér var ei rótt, ég fann örskjóttt högg tólsins sem var hljótt. Ég kom inn til þín, mér brá, þú varst svín, í hvert sinn sem þú hrín lít ég niður til mín. En ertu orðin kú, sem segir alltaf mú. Nei það varst ekki þú. Eða jú. Ég er orðinn sjúkur og grænn er minn kúkur. Nýr, gullinn silkidúkur, andskoti er hann mjúkur. Ég ligg og hugsa um sólina, ég hlakka til jólina til að ríma og ekki...
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
