Ég samhryggist. Kisan mín til 17 ára, Stjarna, dó í fyrra. Hún var orðin svo gömul og veik undir lokin að hún gat svo gott sem ekki hreyft sig svo að það var tekin sú erfiða ákvörðun að svæfa hana. Það var svo sárt að missa hana, hún hafði alltaf verið á heimilinu og hennar er mjög sárt saknað. Svo núna á dögunum varð Lotta, dóttir Snotru skyndilega veik. Lotta, 12 ára, hefur alltaf verið mjög kröftugur köttur, kallar ekki allt ömmu sína. Hún hafði alla tíð verið í góðu ástandi, enda hreyfði...