“Við höfum flest reynt eitthvað slíkt.Algengt er það, að okkur dettur í hug einhver sérstakur maður, sem við höfum ekki hugsað um í háa tíð og höfum engan sérstaka ástæðu til að hugsa um, en skömmu síðar mætum við þessum manni eða hann hringir í okkur. ” En hversu mörg eru skiptin, þar sem þú hugsar um mann og hann hringir ekki? Segjum að þú hugsir um mann og úr einu skipti af hundrað þá hringir hann… Tilviljun eða fjarhrif?