Steiny

Það hafa ekki allir séð allt, t.d. ákveðnar dýrategundir sem eru bara til í myrkustu frumskógum og einungis fáir hafa séð, eru þessi dýr þá ekki til. Ef nógu margir hafa séð eitthvað og allskonar rannsóknir hafa sýnt fram á eitthvað þá eru meiri líkur á að þetta sé til en ekki.

“Mín reynsla segir að þetta sé EKKI til, ykkar segir að þetta sé til, hvort er það rétta?”

Þú hefur ekki séð þetta, aðrir HAFA séð þetta, þá er þetta væntanlega til. Það eru fleiri rannsóknir sem styðja svona hluti heldur en að Guð sé til.

Ég var að skoða umræðu um sálfarir frá því í sumar og sá það sem þú skrifaðir. Ég er einn af þeim sem hafa prufað sálfarir, en ég er þér hins vegar hjartanlega sammála!
Málið er að ég hef margoft upplifað hluti sem ég er algerlega sannfærður um að er það sem fólk leifir sér að kalla sálfrir, en ég er hins vegar nokkuð viss um að það sem er að gerast er ekki eitthvað yfirskilvitlegt og óskýranlegt, eða til hliðar við hefðbundna þekkingu á nokkurn hátt.
Ég hef meir að segja náð tökum á að kalla þetta fram meðvitað, en það er ansi erfitt og stundum tekst mér það alls ekki. Það er helst ef mér líður mjög illa andlega sem ég er fær um að fara vísvitandi inn í þetta.
Það sem ég held að eigi sér stað er eftirfarndi: Þegar maður sofnar slaknar á allri starfsemi líkamans og ýmis kerfi í heilanum fara í hvíld. Eitt af þeim kerfum sem tekur sér hvíld er sá hluti heilans sem sér um að halda utan um stöðu líkamans. Maður er t.d. alltaf meðvitaður um hvar maður er, hvort maður er láréttur eða lóðréttur, hvar útlimirnir eru og í hvaða stellingu o.s.frv.
Það sem gerist þegar fólki tekst að upplifa það sem kallast sálfarir er að fólk verður meðvitað í svefninum á sama tíma og líkaminn er sofandi og þetta umrædda kerfi er í hvíld.
Þá getur maður, ef maður missir ekki tökin á stöðunni og verður t.d. ofsalega hræddur, farið fram úr rúminu, flogið og yfirleitt framkvæmt ýmsa hluti í meðvituðum draumi. Manni finnst að maður sé með augun opin og sé á ferli, en það er ekki tilfellið og maður veit mæta vel að maður liggur sofandi í rúminu sínu.
Ef maður er dæmigerður einstaklingur sem hefur gaman af að trúa allskonar bábylju og dellu, þá er auðvelt að sannfæra sig um að maður hafi verið að upplifa sálfarir, og þar með að telja sig hafa sannað fyrir sjáfum sér, að allt þetta svokallaða yfirskilvitlega, sem sífellt er verið að bulla um, sé allt saman veruleiki.

Kær kveðja,
Bossanova