Held ég hafi bara fæðst með þetta :S
Ég byrjaði að lesa dönsk andrésblöð þegar ég var 5 ára, og þegar ég var 6 ára eignaðist ég vinkonu sem hafði búið í danmörku. Þannig að ég lærði smá (ekki neitt voðalega mikið) þannig.
Svo var ég alltaf í kringum útlendinga á sumrin, á gistiheimilinu sem frænka mín átti. Svo þegar ég varð eldri vann ég á hóteli sem önnur frænka mín á. Þannig að ég hef alltaf verið í kringum útlendinga, og alltaf reynt að bjarga mér.

Man þegar ég reyndi að tala á ensku í fyrsta sinn… Ég gekk framhjá Laugardalslauginni, sirka 6-7 ára, og sagði “Do you sleep english?” við einhvern túrista sem var þar o_o

Chico. Latino rap.

Annars byrjaði ég líka að hafa áhuga á þessu þegar ég lærði ensku í 5.bekk, svo hafði ég mikinn áhuga á dönsku í 7. og uppí 10.bekk, þangað til núna og ég er á fyrsta ári í fjölbraut. Er að læra frönsku og finnst það mjög fínt, stefni á þýsku líka og svo langar mig til að læra eitthvað tungumál sem er talað utan evrópu.

Ég bara man það ekki!!!

Fannst alltaf danska leiðinleg þangað til ég heyrði danskt hiphop. Svo bara þegar ég hef farið til útlanda, þreytandi að skilja ekki orð af því sem fólk segir, sérstaklega þar sem margir spænskumælandi tala frekar takmarkaða ensku.

Veit ekki, pabbi talar mikið dönsku í vinnunni sinni þannig ég hef smá alist upp við það. Veit ekki með spænskuna, er að fara í spæ303 á næstu önn. Ætli það sé ekki bara útaf útbreiðslu hennar og áhuga á því að fara til S-Ameríku.

Ég átti stjúpmömmu frá Namibíu í smá tíma þegar ég var um 10-11 ára, reyndi að tala við hana eitthvað en það gekk voða takmarkað..

Mér fannst latínan mjög fallegt tungumál í 8.bekk, ætlaði að læra hana sjálf frá bók en gafst upp, í skólanum lærði ég náttla eittnhvað en aldrei neitt þar sem vakti áhuga minn..

Svo eignaðist ég stjúpmömmu og litla systur frá Brasil, flutti til pabba og hennar og fór að reyna að tala við þær, tala orðið allt í lagi portúgölsku núna, um 75% þess sem ég tala yfir daginn er nokkurnvegin á portúgölsku, bý samt en á íslandi ;)

Annars þá var ég lengi að spá í ferðaþjónustu, hestaferðum fyrir túrista og slíkt og ef ég færi í það þá yrði ég að tala smá önnur tungumál en íslenskuna, svo þaðan og frá fjölskyldunni kemur áhugainn minn ;)

Þegar ég var 8 ára fór ég í heimsókn til ættingja í Svíþjóð og Noregi og þá vaknaði áhugi á þeim tungumálum, enda var ég læs á barnabækur á norsku eftir þá ferð :) Samt vaknaði áhuginn örugglega þegar ég var yngri því foreldrar mínir tala sænsku og töluðu hana alltaf þegar ég mátti ekki heyra :P (við bjuggum í Svíþjóð, fluttum heim áður en ég byrjaði að tala).

Áhugi minn á frönsku og latneskum málum vaknaði þegar ég var í 9-10 bekk. Held að það hafi verið fyrst þegar ég fékk æði fyrir einhverju Eurovison lagi á frönsku (lagið var ekkert það frábært en mér fannst textinn fallegur). Ég náði í orðabók mömmu minnar (sem lærði frönsku í framhaldsskóla) og þýddi það sem ég gat af textanum :P

Ég fékk áhuga á tungumálum strax og ég byrjaði að læra dönsku sem var í 6. bekk þá. Mér finnst enska leiðinlegasta tungumálið sem ég kann og vil heldur læra fleiri mál en að þurfa að nota hana. ;)

í 3. bekk, þá fór ég að kunna þessa sjónvarpsensku. Gat talað reiprennandi ensku í 4. bekk, hef átt auðvelt með að læra tungumál hingað til.

ég veit ekki hvenær hann kviknaði en ég hef alltaf haft löngun til að læra spænskuna því að þetta er svo útbreytt mál (komst að því fyrir ekki svo löngu síðan) og svo bara svo freistandi að kunna annað tungumál heldur en það sem er svona ‘næst’ manni