Ætla að gera gein um þann karakter sem mér finnst vera áhugaverðastur í bókunum, The witch-king of Angmar, eða Lord of the Nazgul. Fann þetta vera orðið aðeins of langt þannig ég ákvað að hafa þetta í 2 pörtum.

The witch-king of Angmar var öflugasi þjónn Saurons. Hann birtist fyrst í formi sem við sáum hann í kvikmyndunum í 2251 á ananri öld. Hann, eins og hinir Nazgularnir, var eitt sinn konungur meðal manna en hringurinn sem Sauron gaf honum spillti honum.
Það er ekki mikið vitað um hver hann var áður en hann varð þjónn Saurons en líklegast er að hann var hátt settur meðal numenor (meira um Numenor má finna hér)

Those who used the Nine Rings became mighty in their day, kings, sorcerers, and warriors of old. They obtained glory and great wealth, yet it turned to their undoing. They had, as it seemed, unending life, yet life became unendurable to them. They could walk, if they would, unseen by all eyes in this world beneath the sun, and they could see things in worlds invisible to mortal men; but too often they beheld only the phantoms and delusions of Sauron. And one by one, sooner or later, according to their native strength and to the good or evil of their wills in the beginning, they fell under the thralldom of the ring that they bore and of the domination of the One which was Sauron's. And they became forever invisible save to him that wore the Ruling Ring, and they entered into the realm of shadows. The Nazgul were they, the Ringwraiths, the Enemy's most terrible servants; darkness went with them, and they cried with the voices of death.
The Silmarillion: “Of the Rings of Power and the Third Age,” p. 289

Þegar Sauron var yfirbugaður árið 3434 af Isildur hurfu Nazgularnir.

Árið 1300, 150 árum eftir að Sauron kom aftur, komu Nazgularnir aftur og yfir maður þeirra (Witch king of Angmar) fór til Eriador og stofnaði Angmar báðum megin The misty mountaint.
Ástæðan fyrir því að hann valdi þennan stað var að á meðan Gondor var ennþá öflugt var Anor ekki uppá sitt besta. Þeir höfðu brotnað í þrjá parta, Arthedain, Cardolan, og Rhudaur og það voru ekki góð samskipti milli þeirra. Lord of the Nazgul nýtti sér þetta til að koma plönum sínum í gang.

Rhudaur féll fyrst undir stjórn Angmar. En árið 1409 sendi Witch king stóran her frá Angmar. Herinn tók yfir Cardolan, þó að nokkrir Duneadins flúðu til Barrow-Downs og gamla skógarins (The old forest), og héldu áfram að berjast þaðan.

Herir Angmar umkringdu Weathertop og eyðilögðu turn Amon Sul. En einhverir Dunedains náðu að bjarga palantirnu ( Meira um Palantirana má finna hér).

Araphor, sonur Arvelegs, kom svo í veg fyrir að Angmar myndi ná Fornost, hann fékk hjálp frá álfum en þeir sendu her frá Lindon undir stjórn Cirdans til að aðstoða, Elrond kom einnig með hjálp frá Rivendell og Lothlorien. Plön witch king of Angmar um að taka yfir Arnor voru stoppuð.

Árið 1974 var Witch King aftur orðinn öflugur og hann sendi her til Arthedain og tók yfir Fornost. Hann settist svo að í Fornost. Ári seinna kom her frá Gondor undir stjórn Earnur til að skora á Witch King of Angmar. Earnur fékk hjálp frá álfum og ýmsum öðrum (gæti verið að hobbitar hafi sent nokkra bogamenn til að hjálpa).

The witch king tók þessari áskorun og reið út til að berjast á svörtum hesti klæddur í svart. Hann tapaði bardaganum og fylltist hatri á Earnur, hann reið út til að mæta honum en þegar Glorfindel kom hvarf hann í skuggana.

The witch-king birtist í Mordor árið 1980 og safnaði þar saman hinum 8 Nazgulunum og þar byrjuðu þeir að undirbúa endurkomu Saurons.

Árið 2000 tóku Nazgularnir svo yfir Minas Ithil og nefndu það Minas Morgul, það varð hemili Nazgulana. Palantirinn sem var þar, Ithil-stone var tekinn af Nazgulunum og svo síðar gefinn Sauroni.

Earnur varð svo konungur Gondor árið 2043 og Witch king skoraði á hann. Mardil, steward of Gondor (man ekki íslenska orðið yfir steward) sannfærði Earnur um að neira áskoruninni. En 7 árum seinna var áskorunin endurnýjuð og þá samþykkri Earnur. Hann reið til Minas Morgul með nokkrum mönnum en hann sást aldrei aftur. Hann skildi ekki eftir sig neinn erfingja þannig eftir það voru það Stewardarnir sem réðu yfir Gondor.

Sauron fór í felur árið 2063 þegar Gandalfur kom til Dol Guldur. Nazgularnir héldu sig til baka í Minas Morgul en þeir héldu áfram að byggja umm her, þar á meðal Urukaianna.

2460 kom Sauron aftur til Dol Guldur. 2475 fór her frá Gondor til Osgiliath og tók borgina yfir og eyðilögðu hana. Boromir, sonur Denethor I, tók svo borgina aftur en hann fékk “Morgul sár” sem dró hann til dauða (þetta er ekki sami boromir og var í föruneytinu)

2942 laumaðist Sauron aftur til Mordor og svo árið 2951 lýsti auglýsti hann endurkomu sína.
3017 náði Sauron upplýsingunum útúr Gollri að hringurinn væri í héraði hjá einhverjum sem hét Baggi. En Gollrir gabbaði Sauron í það að halda að Hérað væri einhversstaðar nálægt ánni Anduin. Sauron sendi Nazgulana til að ná í hringinn.

Til að leyna för Nazgulana, ákvað Saurin að senda her til Osgiliath, Witch King fór fyrir hernum og menn Gondor þoldu ekki náveru hans. Boromir fór fyrir mönnum Gondor í Osgiliath ásamt bróður sínum Faramir. Þeim tókst að halda Skrímslum Saurons frá Osgiliath en þeir tóku eftir því að Nazgularnir höfðu farið yfir Anduin.

Nazgularnir ferðuðust yfir landið í einhverskonar draugaformi til Sarn Gebir þar sem þeir klæddu sig í svart og fengu hesta. Þeir ferðuðust áfram til Celebrant þar sem þeir komust að því að það var enginn staður sem kallaðist hérað þar. Witch king ákvað að halda áfram að leita áfram, meðfram ánni en þar var ekkert.