Quenya5 Nú held ég áfram þar sem frá var horfið.(kannski er ég farinn að nota svolítið hátíðlega orðanotkun, en ég hef einmitt tekið eftir því að því formlegra sem ég skrifa, því meira lof fæ ég fyrir þær. Kannski er þetta lykilinn að góðri grein.)

Þegar Noldar fluttu Quenya til Miðgarðs, skiptust Amans-Quenya og Miðgarðs Quenya ekki eins mikið og maður myndi halda. Ein sennileg ástæða fyrir því er að þeir hafa kannski reynt að halda því óbreyttu, svo að allar þessar málaflækjur færu ekki að velkjast um í vafa fyrir þeim.
Önnur skýring á þessu mætti vera að tuttugu árum eftir að Quenya var flutt yfir til Miðgarðs, var Sindverska ennþá mest talaða málið. Líka af Noldum, þeir lærðu öll tungumálin og notuðu þau í bland. En stærsta ástæðan, og um leið líklegasta skýringin, er sú:
Þegar Þingólfur konungur Doríats frétti að Noldar hefðu drepið marga kynbræður sína, Telera og stolið skipum þeirra, bannaði hann alla notkun Quenya í gervöllu ríki sínu. Kanski svolítið harðhentar aðgerðir, og sýnir glöggt hve mikla andúð Þingólfur hafði á þeim. Það hlýtur að vera að hann hafi haft óbeit á þeim áður, og þetta hafi verið kornið sem fyllti mælinn.
Í staðinn fyrir notkun Quenya meðan á banninu stóð, tóku Doríats menn auðvitað upp Sindversku, enda varð það eiginlega drottnunarmálið á þeim tíma.
Þrátt fyrir það, komst Quenya af á hinni myrku 1. heimsöld. Meira að segja, orðaforði þess jókst, og í staðinn fyrir að Noldar týndu málinu niður smámsaman, þá þvert á móti elfdist það að gerð og stærð. Eitt dæmi um tökuorð inn í Qunya á banntímanum er orðið <b> Casar </b> “Dvergur” sem er augljóslega komið úr dverga máli <b>Khazad</b>.Svo að ég vitni nú í The Plotz letter, en þar stendur: “Though Quenya was never a spoken language among Men , High-elven names like Elendil became popular among the Edain.”
Túrinn gaf sjálfum sér nafnið Turambar, sem þýðir meistari örlagadómsins(E. Master of Doom).
Orð sem komu úr Amans-Quenya, nýttust einnig vel þegar átti að lýsa nýjum hlutum á Miðgarði. Orðið <b> urco </b> , sem þýddi í Amanslandi “ Eitthvað sem meiðir álfa, skaðar þá, hræðir þá eða eitthvað þvíumlíkt, einhver óskilgreindur skuggi eða myrkravera.” (þýð. Hvurslags).
Á Miðgarði,hinsvegar, fannst Noldum þetta hugtak passa vel við orka, þar eð erkióvinir þeirra voru álfar, og öfugt. Þegar Gráálfar heyrðu þetta orð, snöruðu þeir því yfir á Sindversku, og breyttu því þannig að út kom orch.
Sú þróun, að Quenya var eitt helsta skrifaða málið, fékk einhvernveginn það hlutverk að vera “hið skrifaða mál”. Og Sindverska ruddi sér aftur til rúms sem hið daglega mál.
Svo er eitt sem ég við koma á framfæri til að ljúka þessu, sem tengist ekk endilega greninni, en það er hvað kom ykkur á Tolkien bragðið? Það virðist enginn hafa sagt hérna á áhugamálinu hvernig hann kynntist verkum hans.
Ég er viss um að allir eiga eftir að segja mismunandi sögu, því tækifærin til að fá áhuga á þessu eru óteljandi.
Og eitt enn. Hvort er heilbrigðara, að vera Tolkien nörd(ég segi nörd, maður þarf ekkert að skammast sín fyrir það) eða Star Trek nörd? Núna veit ég að þið eigið flestöll eftir að segja að Tolkien væri betri, en í alvöru; lítið fordómalausum augum á þessi 2 áhugamál, vegið þau og metið. Það væri betra ef þeir notendur sem koma sjaldan á Tolkien láti skoðun sína í ljós.
Fimmtudagsgrein lokið
Hvurslags.