þessi vinkona mín reyndar var 20 og farin að búa þannig að ég færi ekki til foreldra hennar.

svo var ég svona meira að spyrjast fyrir hvort það væri ekki allt í lagi hjá henni, hvort henni liði illa og svoleiðis því hún var orðin sko það grönn. 170 á hæð og svona í kringum 50 kg.. ég var bara með áhyggjur.

Éta meira.

Meirameirameirameirameirameirameira… omnomnom

já, ég er samt með vöðva utaná mér en fitna ekkert, pirrar mig smá..

ERTU a megaVIKU EÐA?

(see wut I did thar?)

Allavega þa er folk sem a við offituvandamal að striða með vanvirkan skjaldkirtil, alveg eins og þu ert með ofvirkan skjaldkirtil

Ergo : Jafn erfitt fyrir það að letta sig og fyrir þig að þyngjast

Það eitt að þu sert að væla eins og enginn væri morgundagurinn um hvað það er erfitt að vera með ofvirkan skjaldkirtil en hefur a sama tima enga samuð með folki sem er með vanvirkan skjaldkirtil segir mer að þu sert hræsnari.

Víst hræsni.
Til fullt af of feitu fólki sem er eins og þú, nema akkúrat öfugt. Getur ekki lést. Vanvirkur skjaldkirtill, eins og sá fyrir ofan benti á, hafa ekki tilfinningu fyrir því hvenær þau séu södd (sem sagt vera alltaf svöng ef það er alvarlegt, fólk getur orðið geðveikt út af þvi) og ýmislegt fleira.
Þetta fólk á við náákvæmlegu sömu vandamál að stríða og þú nema akkúrat öfugt, þú fattar. :)

Síðan er til of feitt fólk sem hefur engan um að kenna nema sjálfu sér, rétt eins og það er til of grannt fólk sem á engu nema því sjálfu að kenna. (Ekki bara anorexiu sjúklingar, sumt fólk hugsar bara ekkert um að borða, og þegar það borðar borðar það kannski vitlaust.)

Ég ætla nú ekki að alhæfa neitt.
En samt að vera sammála þér.
Bara það sem ég sjálf upplifi og sé í kringum mig.

Ég hef nánast alltaf verið í þyngri kantinum. Rokka upp og niður samt sem áður. Það er ógeðslega létt fyrir mig að fita mig alveg hrikalega, og sömuleiðist að grenna mig.
Ég veit eg er of þung, bara nenni ekki að gera neitt í því en það er mitt mál.

En svo hinsvegar mamma mín, hún er alltof grönn!
Og hún hefur verið að berjast við það að þyngjast, Hún borðar eins og ég veit ekki hvað af alskonar mat og óhollustu líka. En fittnar/ þyngist ekki neitt!
Svo þegar hún loksins nær einhverjum fleirri kílóum þá er vandamálið að halda þeim!

Og þó það sé leiðinlegt að heyra að maður sé of feitur, En það er bara sjálfri mér að kenna, ég er ekki með hægvirkan skjaldkirtil eða neitt þannig sem gerir það að verkum að ég brenni hægar.

En þegar ég heyri fólk commenta á horað fólk pirrast ég alveg hrikalega, eins og þegar ég heyri einhvern commenta á mömmu mína að hún sé beinagrind, anorexíu eða eitthvað álíka,

Meina hvað heldur fólk að það sé að gera með þvía ð segja þetta, hrós ? ég kysi frekar að vera eins og ég er alla mína ævi og jafnvel bæta meira á mig heldur en að vera alltof grönn.
Bara útfrá því hvað ég þekki í kringum mig, og svipurinn á fólki í kringum mig sem fær þessi comment á sig að það sé “beinagrindur” og svona. Þegar þau eru að berjast við það að þyngja sig.

En núna tala ég bara útfrá því í kringum mig, enginn alhæfing.


Bætt við 17. apríl 2009 - 17:25
Held ég takiþetta til baka sem ég sagði..

Miskildi innleggið þitt.

Og ætla benda þér á að það er til fólk með hægvirkan skjaldkirtil til líka.
Og það er ekkert léttara fyrir þau að létta sig heldur en fyrir fólk með ofvirkan skjaldkirtil að þyngja sig.

Ljótt fólk getur lítið gert í því að það sé ljótt. Annað mál er með feita og flesta granna.