Gríðarleg aukning á ei-hvítum innflytjendum í Norður Ameríku, Evrópu og Ástralíu/Nýja Sjálandi, ásamt kynnþáttablandi og okkar minnkandi fæðingartíðni gera þessi, áður yfirþyrmandi hvít, svæði að samfélögum með blönduðum kynþætti.
En...ætti það að skipta þig máli að hvítu fólk sé verið að skipta út með ei-hvítum?
Þegar á botninn er hvolft, þá er skilningur og fjölbreytni okkar helsti sterkleiki! Allir kynþættir, menningar og upprunar eru jú jafnir að öllu. Að hugsa um okkar eigin hag sem hvítt fólk er rasismi, óásættanleg hegðun, sem við ættum öll að skammast okkur fyrir. Í stað þess ættum við að bjóða þann dag velkominn er við, hvíti kynþátturinn, með okkar sögu af þröngsýni og sérþörfum verðum að minnihlutahóp allsstaðar.
Þessi skoðun, sem grimmt er stuðlað að af ríkisstjórn, pólítíkusum, fjölmiðlum, fyrirtækjum, fræðimönnum, skólum, trúarfélögum og réttindasamtökum, er orðin markviss stefna og trú fyrir margt hvítt fólk. Það er aldrei sett spurningarmerki við fjölgun innflytjenda og þessi yfirlýsing er samþykkt án frekari umhugsunar.
En. Hefur þú velt því fyrir þér hvernig fjölbreyttu og kynþátta-ólíku samfélagi ætti nokkurtímann að stuðla að betri samheldni heldur en kynþátta-einsleitu samfélagi? Það virðist ekki trúverðugt þar sem öll ríki sem stuðlað hafa að fjölmenningu og blandi kynþátta hafa fallið (Babylon, Persneska, Rómverska, Austrómverska, Heilaga Róm, Breska, Franska, Austur-Ungverska, Tyrknenska, Rússnenska, etc) á meðan einsleit samfélög virðast standa í fleiri hundruði, jafnvel þúsundir ára (Egypska, Kínverska, Gríska, Japanska, etc).
Árið 1991 skiptu Sovétríkin sér friðsamlega í 15 lönd. Af hverju? Því aðskilnaður virtist betri kostur en fjölbreytni. Enda hefur sagan aldrei sýnt annað fram.
Nú spyr ég. Hvernig er hægt að vera hlynntur fjölbreyttu samfélagi þegar sagan getur matreitt okkur allar þær upplýsingar sem við krefjumst til þess að taka ákvörðun?