Yup. Tók tíma. Kyngdi því á endanum. Fokk sálfræðingar. Þeir brjóta mann niður aðeins til þess að stilla okkur í takt við alla aðra. Bara peningar. Fokk það. Það eina sem maður þarf er áhugamál. Heimurinn er mjög áhugaverður. Persónulega mæli ég með að halda upp á einveruna. Til þess að skilja betur sjálfan sig. Þannig tekst manni fyrst að njóta tilverunnar.
Annars. Hvort sem þú sérð það núna eða ekki þá er fólk í kringum þig sem er ekki sama um þig. Skoðaðu þetta fólk. Það er einstakt. á sín eigin einstaklinsbundnu vandamál. Spjallaðu við það.. En ekki um þig. Einbeittu þér frekar að því að koma vel fram við þá sem skipta þig einhverju máli. Ef það svarar ekki kurteisni eða almennt vinalegum samræðum. Fokk það. Þá veistu hverjir vinir þínir eru... Eða þeir sem gætu í fyrsta sinn actually orðið kærir vinir.
En ef tilfinningar draga mann einhverjar ógöngur. Þá er fínt að hunsa þær. Sleppa þeim almennt. Hagaðu þér eins og vélmenni. Það er gott að skoða umheiminn að hætti geimveru og sjá hversu fokk'd þetta er í raun og veru. Maður ætti ekki að vilja taka þátt í þessu. Þetta er bölvað rugl. En með því að gera sér fulla grein fyrir því er hægt að hafa virkilega gaman af þessu öllu saman. Húmor! Húmor er góður. Það er gaman að takast á við heiminn með húmor. Illur húmor er góður. Bitur húmor. Að vera í slæmum blákaldhæðnum húmor. Það getur hjálpað. En ekki til lengdar. Góður grínisti veit alltaf hvenær brandarinn er búinn. Og brandarinn mun enda. Þessvegna er best að njóta hans fyrst að maður er nú viðstaddur.
Ég skil. Ég get relate'að. Það virkar að kafa í lyfjum, svona í lækningarskyni. En það er aldrei hentugt að leysa vandamál með að skapa önnur. Þannig fellur maður í bölvaðan vítishring. Fáir sjá sig fært að losna úr honum.
Það er jú gefið að til eru ákveðnir hlutir sem mannveran er háð. En þeir eru ekki nóg fyrir manneskju hér nú til dags. Maður verður að vera einhverskonar fíkill. Það sem leysir vandamál þín er hugtakið fíkn. Best er bara að skilja það og leyfa sér að sökkva í það sem skiptir mann máli. Tölvuleikir og vímufni... slæmt. Síkt má geyma fyrir örþrifaráð. Eða aðeins til að gæla við á skipulagðan hátt. Ég mæli með bókum og bardagaíþrótum.
Annars... afsakið það að ég vil gera ráð fyrir að vandamálið sé uppsprottið vegna kvennmanns. Það er cool. Kemur fyrir alla. En ekki rakka þig sjálfan niður. Ekki minnast þess sem fór úrskeiðis. Taktu nokkur slög af gonna og pældu vel í því. Eftir það... Ekki gera sömu mistökin aftur. Vertu töff. Vertu kærulaus. Drekktu áfengi. Hafðu gaman. Vertu samkvæmur sjálfum þér. Eftir x langan tíma skiptir þetta ekki lengur máli. Varðveittu heiður þinn. Heiður er mikilvægt hugtak. Heiðarleiki og töffaraskapur. Það er leiðin út. Enfremur er best að leggjast í heimspeki. Heimurinn er hrífandi vondur staður. Njóttu þess að vera meðvitaður. Þetta er leiðin.
Þú þarft egó. En hvernig þér tekst að stíga til þess. Átrúnaðargoð.. Best er að leita til þeirra. Persónulega er ég heldur glæpahneigður. Það er auðvelt. Sér í lagi þegar maður kemst á það stig að vera skítsama. Það er virkilega gaman.
Taktu upp nýtt áhugamál. Eitthvað uppbyggjandi fyrir hver þú ert. Eða hver þú þyrftir helst að vera. Sjálfur held ég mér góðum með að eiga nóg af vandamálum. Það er áskorunin sem heldur mér gangandi. Það er verðlaunandi að standast það sem maður leggur sér fyrir.
Hey, svo líka bara blasta einhverju ógeði og njóta sjálfsvorkuninnar, þangað til að maður nennir því ekki.
Eða baka köku. Og borða svo köku og drekka mjólk með.
*sjálf
já, lengi og geri það enn.