Margir dissa hlutina áður en þeir vita um hvað málið snýst.
nú er málið að einu sinni var toppurinn á tilverunni að glugga í myndasögubók en þá var ekkert sjónvarp í júlí né á fimmtudögum eina sjónvarpsstöðin var RUV og eina útvarpsstöðin var gamla gufan. (fyrir þá sem ekki vita þá er rás eitt kölluð gufan)
Magic cube sem er teningur með nokkrum litum til að stemma saman var geysivinsæll og húlla hopp hringirnir voru í tísku og vínilplöturnar allsráðandi, beta vídeokerfið var með yfirhöndina í samkeppni við 2000 kerfið, en VHS voru ekki spáð bjartri framtíð.
Þá voru Kiss þungir á rokk kvarðanum.
Já hei… hvað varð um Limahl sem söng Never ending story

ooooohh
sweet sweet nostalgía hvað það var þægilegt að vera ekki í upplýsinga þjóðfélagi engir gemsar, ekkert internet, engir geysladiskar, þú þurftir ekki að ýta á fimm í símanum til að fá samband við þjónustu fulltrúa og það þurfti ekki að kaupa burðarpoka í verslunum, en þetta er bara fyrir tuttugu árum síðan.

Tinni
Strumparnir
Fjögur Fræknu
He-Man
Clairol fótanuddtæki
Sóda stream
Casio hljómborð
Armbandsúr með reiknivel
Moonboots
BMX
Breakdans
Ghostbusters
Karate kid
Garbage pail kids
ET
Allir kunnu Never ending Story utanbókar.

Ef þú manst eftir þessum tíma þá veistu:
Þú er orðinn gamall

<br><br><p align=“center”><img src="http://www.dart.is/ipf/whoall.gif"