Hvernig hljómar það þannig?

Kannski tek ég illa eftir en hann sagði aldrei að hann væri með athyglisbrest á háu stigi, hann spurði bara út í það

Þetta eru fylgiraskannir, þetta eru ekki einkenni beint, einkenni fyrir athyglisbresti eru allt annað. En þessar fylgiraskannir eins og kvíði, ofvirkni, þunglyndi, vanvirkni og hvatvísi svo var eitthvað fleira minnir mig, það er fullt af hlutum sem fylgja þessu. En ég er sem sagt með fullt af einkennum um athyglisbrest og er að fara fá lyf við þessu sem ættu að hjálpa mér og þar sem ég er ekki með þessar “fylgiraskannir” þá eru það þær sem hafa oft áhrif á vanlíðan fyrir fólk sem fer á þessi lyf, eins of ofvirknin, kvíðin og svona sem blandast oft illa saman.

Þannig virkar athyglisbrestur :) það eru ALLTAF einhverjir hlutir í kringum þig til að taka athyglina í burtu frá þér og ef það eru engir þá ert þú lokaður inní draumaheim hugsandi um eitthvað annað og ert ekkert við efnið þannig séð við verkefni sem þú þarft að gera en eru samt nauðsynleg eins og læra fyrir próf eða bara t.d. lesa bók, það er ómögulegt fyrir mig, ég þarf að slökkva á öllu það má ekki heyrast neitt hljóð, og þar sem ég bý á heimili með fullt af óhljóðum í krökkum eða bara ganga framhjá herbergi mínu getur tekið athyglina í burtu frá mér og þá fer hausinn á flakk og ég hætti að geta focusað á lestrin.

Já, þetta er ekkert endilega galli. En ég hef lært að lifa með þessu frá því ég var krakki og fólk sem er með þetta hefur lært að lifa með þessu, þar sem ég er fullorðinn og þá er þetta innbyggt í mig að lifa með þessu, ég sé þetta bara sem sjálfan mig að vera gleyminn og utan við mig, ég hef lært að nota mér aðferðir til að gleyma mér ekki en ég er samt ekki hinn besti að nota mér þær. En eins og maður segir þá gleyma allir sér eitthvað, en það er misjafnt mundi ég segja hversu mikið fólk gleymir sér, þegar það gerist nokkrum sinnum á dag og svo getur þetta farið í annað fólk líka og það verður pirrað á manni, t.d. ef það biður mann um að gera eitthvað svo gleymir maður því, en þetta eru bara hlutir sem hafa hlaðist upp og uppá síðkastið og ég ákvað bara að reyna betrumbæta mig og leitaði mér hjálpar við því, en það eru ekki allir með þetta þótt þessi einkenni sem eru ríkjandi hjá fólk með athyglisbrest finnist í hverjum sem er, þá er fólk sem hefur þetta mun meiri styrk á því og það hefur neikvæð áhrif oft á fólk í þeirra daglega lífi í skóla eða vinnu og samskiptum við annað fólk.

Djöfull alhæfirðu mikið um þetta.

Læknar eru ekki allir vitlausir, auðvitað sumir, en ekki allir. Margir sem hafa læknað sjúkdóma eða hjálpað fólki að komast yfir einhver veikindi og svona.
Eða ætlarðu að segja mér að læknar sitji allir í háskóla í meira en 5 ár til að læra ekki neitt nema vitleysu?
Ég hef svosem ekkert óbilandi trú á læknum alltaf en veit fyrir víst að ef ekki væri fyrir lækna væri ég tæplega heill til að skrifa þetta.

Athyglisbrestur getur náttúrulega verið greindur hjá fólki, það halda mjög margir að þeir séu með athyglisbrest (og fleiri sjúkdóma og fatlanir) án þess að þeir séu með nokkuð. Mjög algengt að fólk haldi að það sé t.d. ofvirkt ofl.

Flestir sem hafa athyglisbrest eru ekki bara on/off heima og í skóla eins og þú lýsir þarna.
Það þarf miklu fleiri einkenni til þess að vera greindur með athyglisbrest heldur en að maður eigi erfitt með að hlusta á kennarann sinn.

Get líka alveg fullvissað þig um það að fólk með athyglisbrest getur verið nautheimskt eins og fólk sem er ekki með athyglisbrest rétt eins og það getur verið bráðgáfað líka. Það eru ekkert allir með athyglisbrest mun gáfaðri en restin af heiminum.

Læknar eru heimskir

Þeir eiga auðvitað að vita hvað þú gerðir 15. desember fyrir 5 árum af lýsingunni “ég á erfitt með að einbeita mér.”

Fólk með athyglisbrest er mun gáfaðra en aðrir.

Ég tek þessu sem merki um biturleika :)
Það er samt satt.
Fólk með athygglistbrest pælir í öllu í kringum sig og oft hvernig hlutir virka, það er eins og að sitja í skóla þar sem kennararnir vita hvað þeir eru að gera.

Viltu nammi?

Ég neiti ekki stórhættulegra fíkniefna

Ég hef oft reynt það að vera harður við mig og það hefur verið það sem hefur komið mér í gegnum skóla, en ég hef alltaf verið með allt niðrum mig, ég get aldrei verið 100% í hverju sem ég geri. Eftir að ég greindist með þetta þá loksins fattaði ég aðeins sjáflan mig. Ég fór að taka eftir því hvernig hausinn á mér er á sífeldu flakki og ég er kominn með svona eftirlitskerfi, nokkurn veginn, ég hugsa til baka og pæli hvað ég var að hugsa um og það er svo oft sem hausinn á mér er bara að pæla í einhverju allt öðru heldur en ég er að gera og ég fæ engu við það ráðið og það endar oft að ég geri einhver klunnamistök eða gleymi mér útaf ég var að pæla í einhverju allt öðru.

Fyrir mig þá er þetta hausinn sem bara stoppar ekki og ég er með svo myndsterkar hugsanir, ég kann ekki að lýsa því en það er eins og ég hætti að sjá, ég verði bara blindur yfir umhverfi mínu og í staðinn er eitthvað sjónvarp inní hausnum sem ég er að fylgjast með sem spilar einhverju spólu bara um allan fjandan sem skiptir engu máli sambandi við lífið mitt eða það sem ég er að gera, t.d. ef ég sé vatn þá sé ég bara fyrir mér svona létt geggjaða hugsun um hvernig það mundi líta út ef allt vatnið mundi bara hverfa og eftir stæðu allir fiskarnir. Veist og út frá þessu fer ég í fleiri hugsanir og þetta bara hoppar yfir á nýja og nýja hluti þangað til ég átta mig á því að ég er að hugsa eitthvað algjört kjaftæði á meðan einhver hefur verið að tala við mig á meðan ég hugsaði þetta og þá fatta ég að ég man ekkert hvað hann var að segja og enda alltaf með að segja “Já” bara til að láta hann halda að ég hafi verið að hlusta og svo koma svona skyndi hug dettur og þá dett ég út bara í sekúndu en hætti að heyra í manneskjunni og missi kannski af einu orði sem hann var að segja… Og svo gerist þetta með að ég var ekki viss um hvort ég hafi gert einhvern hlut fyrir 5 mínútum og þarf oft að fara og skoða hvort ég hafi gert það, eins og að slökkva á eldavélinni eða hvort ég hafi sturtað niður, veist ég þarf alltaf að fara reglulega yfir allt sem ég er að gera aftur….. Fyrir mig þá held ég að þetta hafi ekkert um það að gera hvort ég geti verið harður við mig eða ekki því ég enda alltaf á því að fara í einhverjar fáranlegar hugdettur þannig ég held að þetta sé mín eina von á því að betrumbæta mig.

Ég hef svo oft verið húðskammaður fyrir það hversu utan ég er við mig og oft liðið illa yfir því hversu mikið klúður ég er þannig séð að vera með svona gallað minni og utan við mig, en það einhvern veginn kom aldrei til greina fyrir mig að það væri eitthvað að mér, en þegar ég fór að lesa mig til um þetta og það var vinur minn sem benti mér á þetta að ég væri að þjást af þessu og hann benti mér á að leita mér hjálpar og eftir það hef ég bara einhvernveginn ljómaður allur af tilhlökkun yfir því að geta skánað og ef þetta hjálpar þá er aldrei að vita að ég fari aftur í háskóla og klári eitthvað með stæl

Já, þakka fyrir gott svar ég mun hafa þetta í huga.

Annað sem hefur haft áhrif á fólk með ADHD er matarræði. Það er ekki algilt og ég held að það liggi engar rannsóknir fyrir sem styðja það, en það kemur fyrir að með breyttu matarræði líði ADHD fólki betur.

folk med adhd er ekkert einhver serstok tegund af folki hvad thetta vardar. ollu folki lidur betur ef thad heldur sig vid gott mataraedi og slaemt mataraedi getur valdid thunglindi, lika hja theim sem ekki eru med adhd..

Já?