Getur farið til göngusérfræðings í göngugreiningu og fengið innlegg..
Kærastinn minn er með vægt svona, of lítið til að fá innlegg, hann þarf bara að kaupa mjög góða skó - Ecco skór eru mjög góðir :)

Mæli með því að þú sagir af þér lappirnar sjálfur, án þess að deyfa. Ætti að redda málunum.

jááá var með álagsmeiðsli en verkjaði bara þegar ég labbaði á hörðu gólfi þannig læknir mældi með inniskóm þangað till það lagaðist

Ég var með allra sjúkasta plantar fasciitis'ið fyrir um einu og hálfu ári og var það þannig í svona 6-7 mánuði.

Það lýsti sér bara þannig að í hvert einasta skipti sem að ég fór smá upp á tána þá fékk ég gríðarlegan sting í hægri fótinum og fann fyrir sársauka ef ég gerði það með vinstri fætinum.

Ef ég einu sinni létt skokkaði þá þurfti ég að vera í sársauka og var sífellt að taka meðvitaða ákvörðun um það hvernig ég ætlaði að lenda í hvert einasta skipti sem ég gerði til að fá ekki gríðarlegan sting, sársaukinn magnaðist alltaf upp eftir því hve lengi ég var að þessu og leið ekki langur tími þar til ég varð að hætta að hreyfa mig(í t.d. íþróttatíma eða æfingu, ekki varanlega)

Það sem að ég gerði nokkrum sinnum en samt í mjög fá skipti að læknisráði var að láta einhvað kalt undir iljarnar á mér eða teygja á þeim á morgnanna, þá var þetta nefnilega verst ef þetta gerðist,
þegar að það gerðist að þetta væri á morgnana var ég annaðhvort klukkustund að labba í skólann eða þá klukkutíma of seinn vegna þess að ég gat ekki annað en teygt, og nei, ekki margir kennarar taka þig alvarlega þegar að þú segist hafa þurft að ‘teygja’ og ég var líklega með 80+ fjarvistir útaf þessu.

Stundum var ég bara nýstaðinn upp og byrjaður að labba og randomly eftir svona 5-10 skref kom þessi aaalveg brjálaði stingur og ég bara datt í jörðina af sársauka, lá þar og beið grindandi tennurnar eftir því að þetta lognaði nógu mikið til að ég gæti staðið upp og verið þá bara í smá sársauka að labba.

Þetta hætti eftir 6-7 mánuði og ég held að það eina sem að ég hafi gert á þeim tíma er að hafa aldrei látið þetta stoppa mig í því að hreyfa mig til að sinin myndi bara venjast þessu (hardcore nigger sku), og að skipta úr Converse skóm sem voru yfir ökkla í Converse skó sem náðu ekki upp í ökkla, þetta hjálpaði mér minnir mig mjög mikið í því að labba.

Ég hef ekki lent í neinu svona eftir þetta ca 9 mánaða tímabil frá upphafi nema á gistinótt í félagsmiðstöð þegar að ég steig á eitthvað ~ferningslaga og lítið þannig að það fór beint á staðinn þar sem að sinin fer í hælbeinið, ég datt niður af sársauka í gjörsamlegu líkamlegu sjokki og lá þar í svona 40 sek að horfa á ‘wtf’ andlit horfa á mig.

(To this day halda allir sem ég þekki að ég hafi bara bullað þetta plantar fasciitis upp til að sleppa við sund) (-.-)

Ég er samt betur fer fínn í dag og ég vona að þetta batni hjá þér, man að þetta var já basically að rústa lífi mínu. :