Það hafa oft komið flippþræðir. Sem meika ekkert vit, sem eru bara gerðir af einkahúmor, sem einkennast af fáfræði, skapbræði og….. stuff. Síðan byrjaði fólk að skoða 4chan. Og “Tröllið” var fætt. En þetta er ekki útpælt tröll sem lætur mann bókstaflega öskra af reiði. Það er engin snilld í ykkar tröllun (jújú, það kemur fyrir en stay with me). Aðalatakmarkið í þessu er víst sem ég get best séð er að fá sem flesta til að svara sér hvort sem þeir trúi eður ei og mótárásin við þessu er víst að svara ekki. Þar byrjar vandamálið. Þetta er umræðuvefur og það allt bla, bla, leysandi, skiljandi, lærandi, en þegar annar hver þráður er ekkert nema bull þá hættir fólk kannski að nenna að taka þátt. Ég get vel ýmindað mér að horfa á skilaboðsdæmið gulna og gulna gæti verið fjör og að slá sér á lær yfir heimskunni í þeim sem eru kaupa þetta (eða trölla á móti dno) gæti talist…. fjör? En þetta er ekki endilega heimska heldur traust (mehh) og auðtrú. En þá er ég nú að tala um þessa persónulegu. En í endann þá er það eina sem þið eruð að gera er að ljúga fyrir athygli. Og það finnst mér frekar fucking sorglegt.


Ég veit að ég er lélegur að tjá mig og það allt en þið náðuð gistinu… prply.


mu
Let me in, I’ll bury the pain