Ég hata þegar maður er loksins orðinn þreyttur svona um fjögur leytið og tilbúin í svefninn..
Þá þarf einhver að segja manni eitthvað sem maður óskar þess að geta eitt úr heilanum, eitthvað sem maður óskar að sé ljótasta lygi. Svo fær maður ekkert að vita hvort dæmið sé satt eða ekki fyrr en daginn eftir.. eða nokkra daga eftir


Ég hata að vera andvaka